İçimizde
biriktirerek bir dert okyanusu haline getirdiğimiz sıkıntılarımız, yönümüzü
tayin edecek bir hazinedir aslında. Kafamızı neye takıyorsak, bizim imtihanımız
ve çıkış yolumuz o sıkıntı da saklıdır. Derdimizin dermanı derdimizin içinde
gizli

İçime doğmaya
başladığından beridir, yüzümde oluşan yerli yersiz gülüşlerin sebebi oldun.
Gözümle başka gözlere değil de, kendi gönlüme bakmaya başlayınca orada gördüm
seni. Sana benzeyen her şeyi kendi içimde gördüm ve elimden, dilimden, kalbimden
geldiğince yaşadım yaşanılacak sana dair ne var

Her şey hiç beklemediğim bir anda gelişmişti. Belki de uzun
zamandır aradığım ve bulmak için yandığım, yazdığım ve ona yazılmak için dualar
ettiğimdi. Nereden bilebilirdim ki kalbimin uzaklarda atacağını. Dualarım mı
beni bu hale getirmişti? Yoksa kalbim ona karşı ne hissettiyse, dilimin ve
gönl

Gönlümden seslenişlerimi duyarsın sen.İçimden geçenleri okursun,Sevgimi yüzüne söylemeden hissedersin sen.Nerede sustuğumu nerede konuştuğumu,Neler söylediğimi en iyi duyansın sen.Hangi yollarda olduğumu,Hangi yönlere gittiğimi,Kiminle nerede muhabbet ettiğimi en iyi bilensin sen.Hayalim

Cahiliye karanlığında kaybolmuş olan insanlığın, kadınlara
karşı yapılan aşağılık hareketlerin ve kadınların değersiz bir eşya gibi
görüldüğü o ışıksız devri, küçük kız çocuğunu omuzlarına alıp Mekke sokaklarında
dolaşarak kapatan peygamberin ümmetiyiz. Bi

Her kelimenin bir tarifi ya da bir anlamı vardır. Anlamı
değişmese de  herkesin kendi içinde o kelimeye yüklediği farklı bir tarif
vardır. Hissetmek bütün mesele. Seversin ama sadece sen seversin. O anda
sevgiyi anlatan en iyi cümle senin dudaklarından düşenlerdir. Senin
hissett

Hani her şey üst üste gelir, bütün olumlu beklediğin ne varsa
olumsuz sonuçlanır ya, elini attığın bütün kapılar sert bir şekilde suratına
kapanır. Dost bildiğin, kardeşim dediğin herkes dışarı da yürüyen alelade bir
insandan farkı kal

Sessizlik...Tik tak çalan bir saat...Zamanın sessiz ilerleyişini bozan sadece bu ses var.Geçen her saniyede ilerleyen yaşamın, geçen ömürden alıp
götürdükleri, katıp getirdikleri ile nefes alıp vermeye devam eden bir döngüden bahsediyorum. Dü

Kendimize not...  Sonu tebessümün en acısından olacakların peşinden
gitmeyi  ve göz göre göre ayağımızı sürüdüğümüz o uçurumdan bir gün
kendimizi düşerken bulacağımızı ne zaman anlayacağız? İdrak etmemek için elimizden gel

Ne kadar daha iyi  gider ki
bu sensiz hayatGelmeyişinle boğuşmak nasibimde
daha ne kadar yazılı?İmtihanım sensizlikle değil de
eksikliğinleRuhumu kaplayan bir dev olmuşkenYüzüne yansıyan bir kalbin var
ikenHer kelimenin sonuna senden bir
parça eklerke

İnsan kalbini hep sol tarafında mı sanırBirkaç şehir uzakta da atmaz mı kalp dediğinGözlerini farklı şehirlerde aynı gökyüzüne açmaz mı insanAynı rüzgara göğüs geripAynı havayı doldurmaz mı ciğerlerineUzaklarda da olsa aynı anda gökyüzüne bir dua fısıldamaz mı
insanİki iken bir olmayıSi

Uzaklarda, çok uzaklarda yaşayan bilir sevginin kıymetini.
Dokunmak ya da her gün onu görmek değildir ki sevmek. Ben seni görmeden sevdim
diye sözler sarf etmek de değil sevmek. Ben senin yüreğini bildim, yüreğine
tutundum diyeceksin. Yalnız kaldığında onunla konuşuyormuş gibi yaşayac

Bir çift gözün son gördüğü göz olmak nasıl bir duygudur kiHer gören gözden kendini uzak tutmakHer bakışında bakışlarını denk getirmeye çalışmakSaniyelik tevafuklara ihtiyacımız var bizimGünlerce yan yana olmak değil derdimizBir an görmek için şehirleri aşacakGördüğün zaman gözyaşı denizl

Otobüsün camından veda eder gibi
bakarken gözleri gitme diyordu adeta. O an kalbinden geçenleri okudum ve
diyordu ki; neden gidiyorsun ki aklın ve kalbin burada kalıyorken? Doğru
düşünüyordu her ne kadar gitsem de ondan şehirlerce uzak

Uzun yolculukların, o yolda ki yorgunlukların, ayağına
takılan taşın, hiç kimseye değil gibi olan sözleri üzerine alınışların ve
kimsenin seni sevmediği, kimsenin seni anlamadığını düşündüğün zamanları
unutma. Çünkü seni gören ve seni herkesten daha iyi duya

Sessizliğin çok olduğu her şehirHayatının büyük bir kısmını kaybetmekle geçirmiş insanlarla
doludurSevmeyi bilmeyenler kalabalık ortamlar oluştururken Kendi içlerinde yaşayanlar sevmeyi bilipSevilmekten nasip alamayanlardırİnsanlar arasında gülüp alay edilenle

Sen bu şehre ayak basacaksın yaGüleceksin daha ilk nefesi içine çeker çekmezİlk adımını atıp bana doğru geleceksinBen kalp kapılarımı açtığım gibiBütün kapılarımı açıp bekliyor olacağımSolumdaki hasretin meyvelerini almışYüreğimi ayaklarına sermiş olacağımBu şehrin sokakları bilmezGecele

Bir kuş uçar göğsümden gökyüzüneSevda yüklü kanat çırpmalarıHasret dolu ötüşleri ileBir seher vaktiSen ellerinle gözlerini ovuştururkenGüneş çoktan yerini almışkenMartılar çığlık çığlığa simit parçalarını kapma yarışına
girmişkenBir kuş kanatlarını çırpar

Yüzümde güller açardı senin gülüşün yüzüme çarpsaydı. Elim
ayağıma dolaşırdı bir anda karşıma çıksaydın. Tatlı gülüşlerin olurdu
heyecandan sakarlığım tuttuğu zamanlarda. Peki kalbimden geçenlerin tarifini
hangi kelimeler yapabilir? Eğer bir isim koyulması g

 Hayırlı yoldan gel sevdiğim ayağına taş batsa da, yüreğini
hep incitseler de, gönül yoluna dikenler serpseler de yine de en güzel şekilde
gelmekten uzak tutma kendini. Çıktığın her yolculuk gibi gönül yolculuğuna da
azığını hazırla. Mesela d

Bilir misin sen gülünce buralarda gece bile güneş açtığınıHisseder misin ki ellerimin titrediğiniDilimin söylemediğiniAnlar mısın o utangaç göz kaçamaklarımdanYüzüme fazlasıyla yansımıştır aslındaSözlerimin tamamını oluşturan Yüreğimin yangınını görsen dersinBu

Onu görünce heyecandan ne yapacağını bilmeyen
biriyim. Bütün kurguları bozan bakışları var, bütün gülleri kıskandıracak
gülüşleri. İnsanın içini ferahlatan güvenilirliğe sah

Göğsümün sol tarafında yeni bir dünya kurmuştu. Gerçekten
bana ait olan ne varsa hepsinin sahibi o olmuştu, bazılarından haberdar olmasa
da. Günlerin nasıl geçtiğinin farkına varmadan göğsümün sol tarafı
ağırlaşıyordu. Onun bendeki yeri sizin aklınıza dahi g

O sensin Gönül bahçemin solmayan çiçeğiHer güne yeni umutla başlama sebebimAynaya baktığımda gördüğümBana geldiğinde kendimi kaybettiğimYüzümü güneşe döndüğümde içimde hissettiğimO sensin Kelimeleri duygularıma tercüman ettiğimHer sokak başında,

Mutsuz şehrimin yüzünü güldürürcesine girmişti kalbimin
sokaklarına. Bütün kaldırımlarda onun ayak izleri vardı. Ve bütün yollar ona
çıkıyordu ben yola çıktığım zaman. Ayağımın her tökezlediğinde biliyordum ki
ondan ayrı bir gün geçirmiştim. Göğsümün sol tar

Gönülden söyler bazı şeyleri insan. Harf ve ses ortadan kalkar. Gözlerinden okursun her cümlenin noktasından virgülüne kadar. Kalem çaresiz kalır o duyguları anlatmakta. Çünkü bazı duyguların kelime olarak karşılığı yoktur. Seviyorum dersin ama dahası vardır. Şu kadar seviyorumla anlatıl

Bir gönle yolum düştü kiHer saniyesi ömrüme bedelBir gülüşüne denk geldim kiGöz hapsi yaşattı adeta gözlerime Bir hayale ortak oldum kiMühürlendi kalplerimizHasret dolu ötüşleri olduGöğsümde uçan güvercinlerin Yar dedik sessizce

Gözlerimi kapattığımda aklıma ilk
gelen oydu. Yüzümü nereye çevirirsem çevireyim hep ona dönüyordum. En kalabalık
en gürültülü ortamlarda bile onun fısıltısı kulaklarıma haykırıyormuş gibi
geliyordu. Neydi beni ona bu derece bağlayan. Ne olmuştu da ruhumun r

Bir gün çıkıp gidelim seninle
buralardanAma ilk önce sen gel buralaraSesini duysun kaldırım taşlarıNasiplensin bütün kuşlarMartılar görsün seniDenize düşsün gölgenBen gölgene düşeyimVe sonra çekip gidelim buralardanGittiğin yerlerde çiçekler açsınÜzülmesin çoc

Seninle uzun yolculuklara çıkalımNe çıktığımız gün ne de döneceğimiz gün belli olsunSen bana sorma nereye gittiğimizi, ben gözlerine bakarak
çiziyim rotamızı Hep güneşe dönelim yüzümüzü Ellerimizin izi semadan eksik olmasınGeçip gittiğimiz yerlerde tek bir gül

Bütün yorgunluklarımı, bütün
kırgınlıklarımı alıp sana gelesim var. Dizlerine yatıp saatlerce anlatasım var,
bu yaşıma kadar yaşadığım her şeyi bir kaç saate sığdırasım var. İçimde anlam
veremediğim duygularım var. Sanki kavuşmak nasip olmadan her şey yarım

Dokunmak ve hissetmek. Ama bir kalbi ama bir yüreği. Gözlerinde görmek sevgiyi merhameti. En derinlerine inmek sevda kuyusunun. Yalnızca bir ele tutunmak. Sadece bir gözle irtibat kurmak. Bir tek yola koyulmak ve yoldaşa sadık kalmak. Hasretinden gönlü yakmak, yanıp yanıp sönmek. Bin bir dertle dold

Değişen sadece zaman oluyor çoğunlukla. Bazı sesler kulaklardan silinmiyor aylar geçse de. Haftalarca görmesen bile, o aklına kazıdığın gülümseme hala aynı yerinde duruyor, değişmiyor aklında. Kalbine yerleştirdiğin o eşsiz tat her nefes alış verişinde yeniden külleniyor. Kime sorsan bu duyguları he

En korkulu rüyalarımın uyanışında
Kan ter içinde uyanışlarımın sabahında
Maziyi güzel bir ah çekişiyle anışımda
Yanımda sen ol ve tut ellerimden

Çaldığım her kapının arkasında
Yürüdüğüm yolların başında, ortasında, sonunda
Ve hiç gitmediğim diyarlardan selam gönderen sen ol ve tut ellerimden

Sen diye bakar oldum her şeye. Seni görmek ümidiyle çıktım bugün evden. Sana rast gelirim diye bilmediğim yollara saptım bugün. Hani bana demiştin ya sen kocaman adım atıyorsun yoruluyorum sana yetişmek için diye, belki ayak izlerine denk gelebilirim diye adımlarımı kısa attım bugün. Yaşadığın şehre

Her şeyin en kötü gittiği zamanlarda çıkar karşına bazı insanlar. Öyle sözleri hayalleri vardır ki içindekileri okuyor gibi konuşur seninle. Bir bakışı ile seni düştüğün tüm bataklıklardan çıkaracak gibi. Bir dokunuşu ile hayatına bam başka bir boyut kazandıracak sanki. Seni çok üzmüşler gel omzumda

Gözlerinde birçok sırrı saklayan yar
Adını ne zaman ansam
Seni ne zaman birine anlatsam
İşlerim hep yolunda gidiyor
Rahmet misin sen bana
Kalbimi yoklasam her gün her saat
Seni hissederim her dokunuşumda
Özlemişimdir her atışında
Çık gel ilk güneşin doğuşunda
Birlikte seyredelim batışını
Y

Nokta ile virgüllerin arasında sıkışmış kalmış gibi hissediyorum kendimi. Sendeliyorum bazen hayatı yaşamaya çalışırken ve bunu elimden geldiğince belli etmemeye çalışıyorum. Hayat denen kargaşada, elimi verip kolumu kaptırmamak için elimden geleni yapıyorum. Verdiğin her kıymetin karşılığı olmuyor

Gülüşlerinden dökülen papatyalar sarıyor ayaklarımın dibini
Gözlerinden okunan sözler dolduruyor kalbimi
Yüzünde biriktirdiğin o masumiyeti içimde hissedebiliyorum
Geçtiğin sokaklardan geçip
Bastığın taşlardaki ayak izlerini takip ediyorum
Gittiğin yollarda yorulmak istiyorum sevgili
Der

Alnıma değen yağmur damlaları
Bana hep bir şeyleri anımsatır
Sensiz yürüdüğüm sokaklarda buldum
Yaşanabilecek en ağır duygunun uzaklık olduğunu
Oralara da yağmur yağar mı sevgili
Islanır mısın bensiz de
Yürür müsün geceleri ıssız sokaklarda
Sorar mısın yağmura beni
Konuşur musun gökyüzüyle

Dolmuyor mu gözlerin?
Düşmüyor mu yüzün yere?
Yanağından bir damla süzülmüyor mu?
Yarin yüzü aklına gelince…

Titremiyor mu ellerin?
Dizlerinden derman çekilmiyor mu?
Sönmüyor mu ocağın?
Yarin sözleri aklına gelince…

İnsanın hiç gönlü acır mı?
Acırmış elbet
Dermansız kalınca yüreği
Yüz

Seni beklediğim günlerin kıymetini biliyorum. Seni özlediğim anlarda adını sıkça anıyorum. Sana senden bahsedeceğim saatleri iple çekiyorum. Sensizliğin verdiği acıdan bahsederken hasretinin güzelliğini de unutmuyorum. Seni özlemek ne güzel şey. Herkesten gizli olsan keşke. Seni sadece ben görsem.

Umudum, ağaçta sallanıp duran, her rüzgar estiğinde üşüyerek kendine sığınacak yer arayan bir dal parçası gibiydi. Her bahar geldiğinde açan çiçeklerle şenlenen o dal parçasında bu kez tomurcuklar filizlenmekte zorlanıyordu. Umudumu diri tutmak isterken ben ağaçtaki o dal parçası gibiydim, zorlanıyo

Gözleri dünyama hükmedenim
Sözleri yüreğimi hem yakıp hem serinletenim
Gelişin kazanılmış bir zafer midir bana
Bu denli gönlümün dilinden anlayışın
Aynı hayalleri aynı anda
Aynı duaları hep aynı vakitte yapışımız
Neyin mükafatısın sen
Söyler misin bana
Birgün sahiden gelecek misin
S

Kelimelerin arasında kaybolup adını bulmaya çalıştığım sen misin
Her harfine bir ömür feda etmek için aradığım sen misin
Nokta koymadan, üzerini karalamadan yazdığım
Her okuduğumda gözlerimi dolduran sen misin

Sen misin yüzüme güzel gülücükler atan
Hasreti bağrımın en derin yerinde yatan
Her

Yılların verdiği bir deneyim miydi bu duygular, yoksa yıllardır beklenilenin getirdiği bir tecrübe mi. Eksik yönlerini tahmin bile edemezken, seni inceden inceye tamir eden değil mi o mükemmel duygular. Ah o hiç beklemediğin anlarda, kapattığın kapıları kırarcasına girer ya hayatına, mükemmelliği bu

Sonra sen geldin. Herşeyin bittiğini zannettiğim zamanlarda avuç içlerinde sakladığın mutlulukla girdin gözlerimden içeri. Bitmeye yüz tutmuş ne varsa, tamirini yüzündeki gülümsemeyle yaptın.
Sonra sen geldin. Ufacık soğuklara dayanmayı bilmeyen bana, en çetin ayazlarda nasıl ayakta kalınır nefesin

Hava güneşli mi yağmurlu muydu tam hatırlamıyorum. Tam olarak neredeydim ne işle meşguldüm onu da unuttum. Tarihini de her an unutabilirim insanlığımdan ötürü. Neyse işte. İlk önce aklım yoklandı. Düşüncelerim hafızalarda dolandı durdu. Sonra adı mevzu bahis oldu. Sana çok benziyor dediler, sonradan

Gözlerin gözlerime değince
Yeni bir çağ başlardı yüreğimde
Tabiat bembeyaz bir gelinlik giyerdi
Yeşil elbisesi ile gülücükler saçardı
Damla damla düşerdi gözlerimden

Merhametinin kokusu burnuma gelince
Sen dolardın ciğerimin her köşesine
Kalbimi her yokladığımda ellerimle
Seni buldum, seni

Sen şimdi uzaklarda
Ayaklarını yere vura vura yürüyorsun ya
Benim burada içim gidiyor
Sen bana ben sana dokunamasam bile
Bastığın bir toprak parçası da ben olsaydım

Yürüdüğün yollarda kaybolsam
Vurulup düşsem, kalkıp sana koşsam
Uzansam sana doğru nefesini duysam
Ciğerlerine çektiğin bir

Nefes alıp verdikçe göğsünün sol tarafında bir takatsizlik oluşacak. Yüzünde dolu dolu tebessüm varken bir anda göz torbaların yaşla dolacak. Kendini sıkacaksın, dudakların titreyecek ağlamamak için. Herkesin içinde belli olmasın diye, konuyu değiştireceksin. Bazen olacak ki, sen kendi kendine bile

Ayak seslerinin yankısı doluyor kulaklarıma. Yaklaşmakta olduğunu bilmek kalbime heyecan veriyor. Geleceğinin ümidiyle çıktığım bu yolculukta dilimde ismin, solumda sevgin, ve yanımda hayalinin olması adımlarımı güçlendiriyor. İlk andan beri gözlerimde biriktiriyorum seni. Çünkü sen benim en güzel

Yürek burukluklarıyla geçiyor ömrümüz. Gözümüzde yaş bekliyor hep; yanağımızdan süzülüp, dudağımıza değip yere düşmek için. Bir parça özlem kokan, içinde bir yudum hasret barındıran şarkılar, şiirler bizi alıp uzaklara götürüyor... Gelemediğimiz uzaklara... Getiremediğimiz uzaklara... Gidip de kalam

Sonu görünmeyen deryalardayım
İçinden çıkamadığım hülyalardayım
Tabelaları seni gösteren yollardayım
Ben ömrümü sana adamaktayım

Sana gelmek için düştüm yollara
Seni bulmak için çıktım yollardan
Seni aramanın güzelliği ile bu yollarda
Kendimi bildim, kendimi buldum

Gözlerin hep gözle

Gönlümün havasına ve toprağına
Gözyaşlarımın suyuna kadar düştü cemre
Gitmemek üzere gelecek bir bahardır bu
Solmamak için açacak bir çiçektir

Sevginin kıymeti düştü havaya
Merhametinin damlaları toprak ile buluştu
En serin sularda buldu gözlerim gözlerini
Bu bahar hiç gitmeyecek gibi geldi

Bir yaz yağmurunun ıslaklığı var gözlerimde
Silinmişliği var yanaklarımda yılların
Adanmışlığın yorgunluğu omuzlarımda
Doğrulup ilerlemek ne zormuş bu yüzyılda

Tiksindim sınırsız arzulu düşüncelerden
Gecelerce düşünüp sükut etmekten
Yoruldum çıkıp çıkıp gelememekten
Takvim yaprakları b

Gözlerinde güneşi andıran güzel
Seni içime düşüren ne hikmettir
İçinde kaybolmaktır bu saf niyet
Beni sonsuza kadar gözlerine kabul et

Yüreğindir yüreğimi alevlendiren
Nedir beni gözlerinden ayrı koyan
Dayan yüreğim dayan
Yarin hasretinden memnun olanlardanız


Gözlerin olsa da uzaklar

Ağlasam sesim duyulur mu
Sessizce hıçkırıkları yutarak ağlasam
Toprağın altında ağlanır mı
Gözyaşının sesi olur mu hiç

Sesime nefes olur musun
Ben sussam sen konuşur musun
Alıp başımı gidecek olsam
Bir sözün ile beni durdurur musun

Uyandığımda yüzüme ilk gülen
Sabah yüzüme vur

Doluyor kulaklarıma vuslatın haykırışları
İnceden inceden giriyor şehrimin sokaklarına
Uzunca kulaçlar atıyor sabırsızca
Gitmemek için bitmemek için sonsuza

Her güzelin vardır bir vakti
Bir gül değil miydi baharın habercisi
Kanatlarını bizim için çırpsın mutluluk güvercini
Avuçlarına bıraks

Ölümün koynuna yatıyoruz her gece
Bir sızıdır bu içimizde hiç bitmeyen
Hiç geçmeyecek yaralar açıldı dilimizde
Kapanmayacak çukurlar oluştu gözlerimizde
Yüzümüzdeki kırışıklıklar gönlümüze bulaşır oldu
Göğümüzü kaplayan simsiyah bulutlar
İçimize kan rengi yağmurlar yağar oldu
Vuslat olmayınca

Başımı bir kenara koyup gitmek istiyorum kilometrelerce uzaklara
Zihnimin yorgunluğu geçmiyor ayaklarımı uzatarak
Dinmiyor içimde kopan fırtınalar
Yetmiyor teselli sözleri, o olmayınca

Bilir misin senden ayrı geçen zamanı ziyan saydığımı
Santim santim taşların altında seni aradığımı
Kan ter

Hasret bütün ışıkları söndürüyor
Dolduruyor kalbimin tüm odalarını
Bu bildiğimiz karanlıktan çok farklı
Göğün mavisi yüreğimde siyaha çalıyor

Evimizin düz yolları yokuşa meylediyor
Gözlerimizin feri ışığını yitiriyor
Bittikçe bitiyor artmak için
Sonu kalbimize ağır geliyor

Sılamda gurbet

Yorgun bir gecenin sabahına uyanmış gibiyim
Bunca yıllık ömrümü bir gecede yaşamış gibiyim
Bütün sevdaları bütün ayrılıkları
Bütün yolculukları bir gecede yaşamış gibiyim
Bir gecede yaşlanmış gibiyim

Yüzüme yansımış hüznün kırıntıları
Gözlerimi dolduruyor kabullenemediğim ayrılıklarım
Yanağ

Gözümün ekseninde olmayan
Gönlümü çepeçevrelemiş
Bu topraklara hiç ayak basmamış amma
Yel estikçe kokusu eksik olmamış

Güller laleler menekşeler yetiştirdim
Gelme ihtimalinin yakasına bin şiir iliştirdim
Senden gayrısını amayım diye savuşturdum
Gelmeye niyet et yoksa ömür bitiyor

Cemalin

Bir akşamüstü ayaklarını uzatıp izlerken gökyüzünü, sanki göğün mavisini içine doldurmuşsun gibi hisset. Her nefes alış verişinde mavilik dolsun ciğerlerine. Gökyüzü olsun için. Gökyüzü olsun sözlerin. Gökyüzü olsun gözlerin. Senin adın gökyüzü olsun. Çırpınırken hayat karmaşasının içinde, dizlerine

Ey benim yetim gönlümü sevindiren
Gecelerime aydınlık saçan
Gönlüme ışığını katre katre nasip eden
Gelişinde ne hikmetler gizlidir kim bilir

Gözlerin hep mi böyle güzel bakar
Sinemden içeri gözlerinin sırrı akar
Esrarlı yangınlar yüreğimde yer tutar
Avuçlarımdaki kor sen misin

Sen misin

Yar adı ile başlasam her sözüme
Onsuz bir dakika yazılmasın ömrüme
Koşa koşa adım atarak aşkın közüne
Bu canı uğrunda feda etmeye geldim

Seni sordum yollara, yorgunlara
Umuda sımsıkı sarılmış taş duvarlara
Gözümde hasretinin sancısı kalsa da
Avuçlarında bir ömür yaşamaya geldim

Sensin bu

Üzerimde beyaz haberlerin mutluluğu var
Sancılı geçen gecelerin izlerini silen bir rüzgar
Gözlerinden gözlerime dolu dolu yağan kar
Gelişin yeni doğmuş güneş çiçek açan ilkbahar

Dokunduğun kapılar yüreğime açılır
Gözlerinin derininden inci tanesi saçılır
Avuçlarından şifalar dökülür
Gelişin

Acıdan beslenen insanlar olmadık hiçbir zaman. Güzel sözleri kötü alışkanlıklar edinerek bir araya getirmedik. Sana bir yumruk atana sen tekme tokat saldır da demedik. Acıyı bal eylemeye niyet ettik. Sözü kalbimizin niyetiyle güzelleştirip öyle söyledik. Kelimeleri safları sıklaştırır gibi omuz omuz

Yüreğim burkulup gönlüm sendelese
Gözlerin dayanak olur, tutuveririm
Derman kalmasa dizlerimde, ellerimde
Sözlerin kuvvet olur, yürüyüveririm

Yaşama gayretimin menbaısın
Körelmiş gözlerimin sonu olmayan ışığısın
Gönlümün tutunacak tek dalısın
Umudumsun, farkında mısın

Sensiz ne yol bit

Yârin gözleri bir avuç kömüre benzer
Alıp yüzüme gözüme süresim gelir
Sinesinde sakladığı sımsıcak merhametin
Dibinde yatıp uyuyasım gelir

O girer kapıdan, aklım çıkar
Kalbim ayaklanır dile gelir
Sözleri alnıma yel gibi değer
Yüreğimi görmeden en iyi o bilir

Kendimi kaybetsem çareyi gö

Acısı çoktur bazı şeylerin. İz bırakmıştır geçmişse bile. Unutmak diye bir şeyin olmadığını unuttum dediğinde anlarsın. Gözlerin zamansız dalar uzaklara. Bir şarkı sözünde kaybettiğin kendini bir cümle şiirde bulursun. Issız ve karanlık gecelerde ruhunla yerle bir olursun. Seni senden alıp götüren z

Yağmuru beklerken gözlerin geldi aklıma
İnce ince çiseledin yüreğimin her köşesine
Gözlerimden süzüldün salına salına
Yaş oldun, gözyaşı oldun, yağmur oldun

Gözlerine bakarken yağmur başladı
Seni alıp sineme sararken, hayalimde
Elimle sızlayan yüreğimi dağladım
Sen yokken yağmur yağmıyor di

Kalabalıklar içinde, içimizdeki yalnızlık ile yaşamaya devam ediyoruz. Umarsızca gülüp eğlenerek, sahte pozların arkasına sığınıp, kurduğumuz menfaat çerçevesinde hayat devam ediyor. Nasıl devam etmesin ki hissetiğimizi sandığımız bütün duygular aslında içi boş bir teneke gibi sadece ses çıkarıyor.

Ey bahtımın en güzel baharı
Ey yorgun anlarımın tatlı dermanı
Yaşlı gözlerimden yanağıma süzülen
Hicranlı hayatıma mutluluk diye dökülen
Susuz dudaklarıma ab-ı hayat tadı veren

Güzellik sıfatı en çok sana yakışır
En çok sende vuku bulur
En güzel sende yaşanır
Ben ise sadece sende yaşarım

Sessiz bir bahar akşamı
Otursak seninle diz dize
Demli iki çay koysan bize
Muhabbetimizi mühürlesek

İnsanın nasibi gözlerine değendir
Merhamet dolu sözlerini esirgemeyendir
Gökyüzünü avuçlarına dökendir
Yıllarca bekletse bile hep gelendir

Gurbettir gözlerini yerli yersiz dolduran
Kavuş

Avuçlarıma kuş konsa senden bilirim
Ne zaman bir güzel görsem
Bana seni hatırlatır
Ne zaman seni hatırlasam
Güzelliğin aklımı alır

Seninle doğuyor buralara güneş
Karanlıklar seninle son buluyor
Sensiz menekşeler güller soluyor
Adını anmadığım gün ziyan oluyor

Bilir misin varlığın nelere

Ey gözleri ceylan bakışlı
Yazması inci mercan nakışlı
Bastığı yerde çiçek açtıran yar
Gözlerime en çok gözlerin yakıştı

Aklımda olduğun kadar olmadın hiçbir yerde
Sevgime nazar değmesin diye üzerine çektim perde
Ben hep seni aradım secdelerde
Bulunca yitirmekten ödüm kopuyor

Kalmadı içim

Bırak gözlerini gölgen bile aklımda
Deliler bile bu aşkımın farkında
Büyüklük ne ki yüreğinin yanında
Sev beni küçülüver gitsin

Sen ki gözlerimin gülistanısın
Yüreğimin bildiklerinin feriştahısın
Tökezler bu ayaklar tutar nasır
Gel de dizlerimin bağını çözüver gitsin

Alemde bilmem senden

Bir nota eşliğinde terk ediyor bu şehri
Kimi zaman hüzün kimi zaman sevinç
Duygularımı suya anlatıyorum bazen
Bazen de yutkunamadığım bir yuduma
Bazen alıp götürüyor beni bu şehir
Bazen de bağrının en kuytularına atıyor
İmtihandan imtihana sürüklüyor
Kazanmaya dermanım bile yok
Belki de kaz

Çıkıp çıkıp sana gelesim var
Yolunda dizlerimi çürütesim var
Benlikten geçip sen olasım var
İçimde dizginlenmeyen rahvan atlar var

Sana ulaşmak için önümde dünya adında bir duvar
Duvarın her bir taşı kibir kokar
Yıktım içimdeki putları
Benim sana itaat edesim var

Herkes kendi derdi ile h

İçim çalkalanıyor yüreğim ürperiyor
Gözlerim yollarında kayboluyor
Tedirginlik sarıyor dört bir yanımı
Dizlerim titriyor ya gelemezsem sana

Sensizlik aklımın ucundan dahi geçmiyor
Hasretin dakikaları say say bitmiyor
Yokluğunun belası peşimi bırakmıyor
Ödüm kopuyor ya gelir de bulamazsam se

Bilmiyorum, hatırlamıyorum
Üzerimde ne renk gömlek vardı unuttum
Yaşım, aklım, adım ve varlığım
Hepsi de uçup gitti seni görünce

Mevsim bahar ya da yazdı
Gözlerim gözlerini aklıma kazıdı
Seni görünce doğdu güneş
Ve mecnun leylasını yeniden yazdı

Kimselerin ruhu bile duymadı
Herkes ya eğ

Sesinde başka bir şey var senin,
Koca bir orduyu yenebilecek güçte nefesin.
Senin sesin işitenlere şifa,
Senin nefesin yüzüne değenlere merhamet olur.
Baktığın yerde çiçekler filizlenir,
Yeşerir cümle alem,
Kasımda bahar gelir.
Dokunduğun bütün kapılar mutluluğa açılır,
Sen tebessüm et kalbi

Karanlık odaya yansıyan sokak lambasının ışığı gibisin. Karanlıksın ama hep bir ışık var gözlerinde. Yorgun gözüküyorsun ama koşmaktan, bana doğru gelmekten vazgeçmiyorsun. Belki yolu bile bilmiyorsun. Tarif ediyorlar gelemiyorsun. Gel diyorum görmüyorsun. Çağırıyorum duymuyorsun. Elimi uzatıyorum t

Zor geliyor değil mi? Kalabalıklar içinde yalnız kalmak. Avaz avaz bağırmak isteyip, çıt çıkaramamak. Gözyaşlarını yanağına değil de, yüreğine akıtmak. Çok zor çok. Çıkarsız hiçbir dostluğun kalmaması, menfaati bitenin dostluğunun da bitmesi, başının üzerinde taşıdıklarının bir hiç uğruna yitmesi ko

Gece çöküyor ruhumun sokaklarına
Fikrimde yanmıyor ıssız lambaları
Köşede beklemiyor vuslatın habercisi
İnmiyor gözlerimden yağmurlar
Dinmiyor yüreğimde ki yangınlar
Her ne olacaksa senin gelmeni bekliyor
Bir kere gülmeni bekliyor gelmek için bahar
Gel ki bitsin hicran destanı
Yazılsın vusl

Bastırıyor omuzlarımdan eylülün ağırlığı
Yüreğim sonbahar misali yaprak döküyor
Sararıyor dağ bayır, betim benzim gibi
Soluyor güller, yetim gönlüm gibi

Hüzünlü sözlerle bekledik yollarını
Kalbi kırık olsak da kapanmadı kollarımız
Bir adın hüzün olsa da hep bir umut barındırdın
Ama her geli

Seninle yağmurlarda ıslandık haberin yok
İçimizi ferahlatan o toprak kokusunu birlikte soluduk
Gökkuşağının renklerinden biriydik biz seninle
Yerli yersiz sevgiyi kabartarak çıktık gökyüzüne
Aştık bulutları ulaştık göğe

Seninle her şeyden bir parçaydık biz aslında
Bilgisi, ilgisi hep bir nok

Bir yudum aşkınla yetindim yıllarca
Sesimi çıkarıp da bir şey demedim
Solumda koptu nice fırtınalar
Rüzgara kapılıp da yel demedim

Gözlerindi beni senelerce avutan
Bakışlarındı yüreğimdeki közü diri tutan
Sabırla gün gün yaprakları kopan
Bir takvim parçasında gel demedim

Nice sırlar s

Sözde gelecektin bir akşamüstü
Silip süpürecektin kederi hüznü
Göz torbalarımdan denizleri süzdüm
Gelmedin ya kaktüsler bile sana küstü

Gözlerde ırak, dillerde yaraydı senin adın
Kör olası yenemedin ya şu inadı
Kurudu gözümün gönlümün deryası
Güya gelecektin bir gece yarısı

Yollarda, kap

Sadece eylülde veyahut yağmur yağdığında hüzünlenmiyor insan. Yüreği burkulmuş gönlü incinmiş birinin hüzünlenmesi için ne yaprağın yere düşmesine gerek var ne de yağmur damlalarının. Bu zamana kadar içinde ne eylüller geldi geçti. Ne hüzün fırtınaları esti, ne nisan yağmurları yağdı gözlerinden. Yü

Gün geçtikçe her şey bir bir eksiliyor. Ve bir şeyler azaldıkça bozuluyor, bozuldukça azalıyor. Ne yediğimiz şeylerin eski tadı kaldı damağımızda, ne yağan yağmurun eski bereketi. Toprak bile ilk doğdumuz gibi değil. Her şeyin eskisi güzel deriz ya hep. Eski zamanlar, eski şiirler, eski şarkılar, en

Çıkmaz sokaklarda karşına çıkıp duvardan bir gedik açıp hadi gel çıkış buradan seni bekliyordum çıkmak için, güneşi görmek için, yola devam etmek için seni bekliyordum diyecek birisini bekliyoruz hep. Ne zaman yeni biriyle tanışsak onun hayatımıza kattığı değeri ve onunla daha da olgunluğa erişeceği

İnsan bütün acılarını, bütün kırgınlıklarını, bütün pişmanlıklarını bir torbaya koyup ağzını sıkı sıkı bağlayıp bulduğu ilk durakta atmak istiyor. Hayat yolculuğuna bu yaşamaktan yorulduğu duygulardan uzak devam etmek istiyor. Elini kolunu dermansız bırakan bu hisleri yüreğine gömüp belli etmemeye ç

Biliyorum gözlerinde saklıyorsun bütün gizleri
Çözülmesi gereken bütün sırlar sende
Sen biliyorsun ne bilinmesi gerekiyorsa
Sen buluyorsun bütün kayıpları
Sana çıkıyor çıkılan bütün yollar
Sende bitiyor bütün çıkmaz sokaklar
Gözlerin yakıyor sokağımın lambalarını
Sende kaybediyor deliler akıl

Görünmez oldu önüm
Yokluktur sağım solum
Ne söyler dilim ne uzanır elim
Bir veda cümlesinde durdu hayat

Dönüp gittiğin o son köşede kaldı gözlerim
Yıkıldığım kaldırımda ayak izlerin
Tozuna hasret kaldığım vuslat yolların
Çıkmaz sokak olmuş artık bana yüreğin

Bilmezdim bu derdin beni be

Dermansız kaldım gözlerini göğümden çekince
Işığım söndü, zifiri karanlık oldu her saniyem
Sen ki yörüngemdeki tek ışıktın
Aydınlık olduğum yerdi senin gözlerin

Seninle doğuyor gün, güneş
Karanlıklar seninle son buluyor
Sensiz açmıyor güller solup kalıyor
Gidişinin ziyanı hesap edilmiyor

Ben Mehmet, Hafız Mehmet. Küçüklüğümden beri hep sessizliğimle tanınmışımdır. Yüzüm de hep bir hüzün kırıntısı olmuştur. Yerli yersiz gözlerimin doluşunu hep saklamışımdır. Çoğu zaman kendimden bile. Aslında insan en çok kendinden saklanır. En çok kendisine sırdır kendisi. Söyleyemedikleri gelir dol

Gözlerimizin yaşının hiç kurumadığı zamanlar yaşıyoruz
Konuşmanın bir faydasının kalmadığı
Susmanın bir çare etmediği zamanlar
Kalmak fikri aklımızın zerresini kapsamıyor
Gitmenin merhametinden medet umuyoruz daima
Savaşmak, korkutucu geliyor çoğu zaman
Galip geleceğini bilsen bile
Bastırıyor

Soğuk bir şubat sabahına uyandım.
Uyanmak ister misin diye sorsalardı,
Bilmem ne cevap verirdim.
Bu sinesi bozuk dünyaya gelmek
Bu çivisi yerinden oynamış dünyaya
Aldanmışlıkları bir kenara bırakıp
Göz kapaklarımı gömleğimin koluyla kurutup
Çamurlu ayaklarımı pantolonumun paçasına sürüp
Ceke

Yüreğimin camlarına vuranı yağmur sanmıştım OKUMAYA DEVAM ET

Anladım ki sensin buraların
güneşi.

Varlığın ısıtıyor bu sokakları,

Seni tanıyor bütün bu dağlar,
taşlar

Sana selam duruyor gökte uçan
kuşlar

Seni duyuyor sağır sultanlar bile

Sesin şifa oluyor ahrazlara

Ah keşke

Sen de biliyorsun ki sensiz olmaz

Ne gül dikensiz olur ne bu can
sensiz

Biter dermanım, soluğum sensin

Sen varsan vardır bir ümit.

Yokluğun, ah yokluğun

Seninle başlar yeniler,

Eskimez gözünün değdiği yerler,

Her şey bir bir tükeniyor baksana
Zaman önünde duramadığın bir sel gibi akıp gidiyor.
Saatler, günler, aylar ve yıllar
Meçhullere meftun insanlar,
Karambole yaşanmış hayatlar,
Önüne katmış herkesi götürüyor bu sel
Kimi kahve bardağında yazılı olan ismiyle övünç duyuyor
Kimisi bilmem kaç kişiy

İçimizde tatlı bir heyecan, evlerde hummalı hazırlıklar, dilimizde sabır ve şükürlerle karşıladık, semalara yolladık “hoş geldin ey şehri Ramazan” sözlerini. İlk heyecanla tuttu minikler oruçlarını, büyükler dualarla doldurdu avuçlarını. Sofralar kuruldu, masalardan çok gönüllere. Yetimler, öksüzler

Gün gelecek senin de kapını
ayrılık çalacak,

Tertemiz gülüşlerin yerini acı
tebessümler alacak,

Yüreğinde ne varsa ayaklarına
onlar dolaşacak,

Gözlerin neye baktıysa onda kör
olacak.

 

Serin sular üzerinde geçse de
ömrün

Bilinmezlikler diyarında
kaybolmuş gözlerim

Ne attığım adımın faydası var

Ne dilimden dökülenlerin tesiri

Kendi söküğünü dikemeyen bir
terziyim

 

Ellere şifa dağıtan sözlerim olsa
da

Yollara yön olan gidişim

Zaman kıskacında sıkışmış kalmış
bedenleriz

Bir yanımız eksik bir yanımız hiç
yok

Çokluklar ülkesinden gönderildik
hepimiz

Neler uğruna neler yitirdik

 

Kalmadı birçoğumuzda sevginin
kırıntısı

Yaşayarak tüke

OKUMAYA DEVAM ET

OKUMAYA DEVAM ET

Bugünlerde yirmi sekizimden gün almış bulunmaktayım. Yolun başını geçeli çok oldu. Ama yarıladım da diyemiyorum. Sorsan yirmi yediye dair pek fazla bir şey de anlatamam. Bir parça gönül burukluğu, biraz pişmanlık ve olabildiğince sessizlik. Hani derler ya en çok yüzü gülenler, içi hep ağlayanlardır

İnsan insan derler, insan nedir bildin mi sen.



Şu koskoca dünyada ufacık yer kaplayan insan, sığdıramıyor kendisini koca koca binalara. Arabası son model olanında, bizim külüstür artık yaşlandı diyeninde bedeni aynı iki karış toprağa sığarken, gel gör ki yetmiyor toprağın üstü insana. Bir i

Belki de bizi bizden alıp götüren

Yollar ve zaman değildi

Adımlarımız uzaklaştırmadı
ruhumuzu bu sokaktan

Şehir hala aynı hiç değişmedi

Kaldırımlar kovmadı kimseyi
üzerinden

Ama herkes ayağına takılan taştan
şikayetçi oldu

Yaklaşıyor mu sevdanın ayak
sesleri

Bürünüyor mu gönül şehrin hasrete

Kimsenin bilmediğini biliyor mu
kalbin

Düşünce denizinde boğuluyor musun

Göz torbalarına sahip çıkabiliyor
musun

Aklınla kalbin arasında gidip
geliyor musun

Binbir ızdırap ve elemle içimden koparıp attıklarım göz kapaklarıma takılıp kalmış. Ömür boyu sürecek acıların közünü gözlerimde saklamışım. Yangın içime işlemiş, ben denizlerdeyim sanmışım. Sebepli sebepsiz yere gözlerimi dolduran neyse sanki benimle birlikte doğmuş ve benimle birlikte ölmeye yemin

Adınla başladığım her sayfaya

Gözlerimden damlalar bıraktım
defalarca

Seni yazdığım her satır başında

Özleminle yüzleştim ben
gözyaşlarıyla

 

Hasretin beni hiçbir zaman terk
etmedi

Hüznümle kardeş oldum sevda

Dokunsalar ağlardım Acıyla baş başa kaldığım gecelerde Yüreğimle teke tek dövüştüğümde Bin atlı süvarilerin altında ezildiğimde Özlemin gözlerimden taştığı her anda Dokunsalar ağlarım Yekpare umudumu gözlerinde saklıyorsun Tutsaklığım o yüzdendir sana Gökyüzün

Acıdan beslenen olamadım hiç Yorgunluğum bundan olsa gerek 

Bir Eylül gününün akşamıydı  OKUMAYA DEVAM ET

Her gün bir damla daha damlıyor içimizdeki dert denizine. Bütün denizlere, bütün okyanuslara karışmak, yok olmak geliyor insanın içinden. Bazen bir kum tanesi olup uçsuz bucaksız çöllerde bir bedevinin ayağının altında ezilmek istiyor. Cevabı olmayan sorulara basit bir cevap olmak geliyor içinden. İ

Ne kadar daha iyi gider ki bu sensiz hayat Gelmeyişinle boğuşmak nasibimde daha ne kadar yazılı İmtihanım sensizlikle değil de eksikliğinle Ruhumu kaplayan bir dev olmuşkenYüzüne yansıyan bir kalbin var iken Her kelimenin sonuna senden bir parça eklerken Nasılda yoksun derim

Yaşamın omuzlarıma güç yetirdiği bir dönemdeyimKısık bakışlarla geçiyor günlerim Kendimi ispat etmeye çalışmak Var olduğumu bilmekVe en önemlisi Sevgiyi hissetmekGündemim olmaktan kendilerini alıkoyamıyorlarKendimle olan mücadelemde Kendime yenilişlerimin pişmanlığı çöküyor gözle

Yalnızlığın iliklerime kadar işlediği bir gün. Sokakta her şey rutininde devam ediyor. Simitçi sesini biraz daha yükseltip daha fazla simit satma derdinde. Ayakkabı boyacısı çocuk masumiyetiyle yapmakta bunu. Herkes hızlı adımlarla bir yerlere yetişme gayesinde. Kimi edebiyle yürürken, kimi son fırt

Ağır bir katran gibi ilerliyor zamanAkrep yelkovanla kavgalı belli.Veyahut bana meydan okuyorlar. Bilmiyorum!Vedâ makamı çalmaya başladığından beriRuhum asılı kaldı saatin kadranında. İlerlemiyor!Hızlı ilerlemiyor zaman gözlerinin gözlerime değdiği vakitlerdeki kadar.Sen gülünce çıkardı benim kalbim