Sessizliğin çok olduğu her şehir

Hayatının büyük bir kısmını kaybetmekle geçirmiş insanlarla doludur

Sevmeyi bilmeyenler kalabalık ortamlar oluştururken

Kendi içlerinde yaşayanlar sevmeyi bilip

Sevilmekten nasip alamayanlardır

İnsanlar arasında gülüp alay edilenler

Günü geldiğinde affetmeyi en iyi bilenlerdir

 

Şimdi bana her şehir yeni bir dünya misali

Gözümde büyüttüğüm her dert

Gözlerinde eriyen buz gibi

Omuzlarıma yüklediğim hasret

Belimi büken son sözler gibi

 

Ama sen güneş gibisin

Biraz ay biraz yağmur

En çok da gökyüzüsün sen

Gündüzlerin ayrı güzel gecelerin ayrı

Gözüme vuran her ışığın

Yüzüme düşen her damlan

İçimde derin yaralar açar

 

Şimdi sana doğru yola çıksam

Gökkuşağını takip edip

Bulutlardan adını sorsam

Yağmurlar yağsa yolda

Güneşe yaklaşsam

Elimi uzatsam güneşe doğru, sana doğru

Güneşin elimi tutuşu gibi

İçimi ısıtışı gibi

Sen de benim gökyüzümü ısıtır mısın?

Tutar mısın güneş gibi ellerimden?

Sönmeyecek ateşler yakar mısın yüreğimde?

Dinmeyecek yağmurum

Bitmeyecek güneşim

İnmeyecek yıldızım

Gökyüzüm olur musun?...