Lavinya Dergisi 4. Sayısı

Bu hayatta çok erdemli olamadım kabul,


Bazen pembe yalanlar da söyledim,


Sırf başkalarını mutlu etmek adına


Olmayacak yollara da saptım.


Ama kimseyi kandırmadım,


Başka biri gibi davranmadım,


Rol yapmayı zaten

Beyazları sarmalıyor
hayallerim


OKUMAYA DEVAM ET

Göbek bağı kesilir, yeni doğanın ilk solunum hareketiyle ağlama sesi duyulur. Sorular başlar! Bebek kime benzeyecektir? İştahlı mıdır? Sakin midir? Cesaretli midir? Kıskanç mıdır? Anne karnında hırslı olmayı öğrenmiş midir? Hayırlı bir evlat olabilecek midir ve dünyanın en kadim kafa karışıklıkların

En dibindeyim bu kuyunun


OKUMAYA DEVAM ET

Yapamıyorum
Turna !


Ruhum
çalınmış gibi 


Nefes
alıyorum 


Boğulur
gibi


 


Yaşayamıyorum
Turna !


Nefesim
çalınmış sanki


Yürümeye
mecalim yok


Adımlarım
kesilmiş

Bir kapı açılıyor zamanda, bir yara
Topraktaki huzursuz bakış
Ayaklarda pranga
Tutsak ediyor göğün bahçesine yüzü
Yaşamın baş eğdirmez tutkusu
Yayılıyor damarlara


Bir kapı daha açılıyor zamanda
Sonra bir kapı daha
Gökler de huzursuz şimdi
Gökler de yorgun, başı eğik
Sonsuz serüvenlere mahkûm öm

O gün ıhlamur şifasıydı. Canım cumartesi çabuk geçmişti. Kış ise tüm soğukluğuyla geri gelmişti. Sobalı pazarlar değişmezdi ve hiç sevilmezdi, o pazar akşamları. Eski bakır güğüm kaynardı fokurdayarak. Sonra bir kestane ya da mandalina kabuğu kokusu sarardı evi. Sobanın demir askılıklarına asılmış m

Düşlerin eşiğinde ağır bedenim 


Bir adım beri senden, bin adım öte 


Ve kesilince yerden ayaklarım 


Mihrabına durunca sonsuzluğun


Bu bitmez uykusuzluğun deminde


Düş içinde düştüğüm yerse hayat, 

İnsan sevildikçe varlığını hisseder sevdikçe de var eder diye düşünürdüm hep. Bu yüzden sevdiklerime ayırdığım zamanın hesabını yapmaz, çabalarken kendimi yıprattığımın farkına varsam da umursamazdım. Mutluluğu sadece sevdiklerimle yaşar, yalnızlığı mutsuzluk sanardım. Bir çocuk gibi herkesi her şey

Ölümle tokalaşmıș garip bir andı bu. Astımım olmasaydı sevginin kokusunu daha içime çekerdim. Daha çok yaşardım bunu. Ellerimin titremesine hemen izin verir daha çok kahkaha atar ve daha çok eğlenirdim. En başta daha çok sarhoş olurdum. Daha çok köpek severdim ve daha çok teşekkür ederdim. Ama artık

İlk defa yolun sonunu bu kadar çok merak ediyorum artık. Nerde nasıl bir vedaya tanık olacağım diye düşünmekten alamıyorum kendimi. Evet yirmibeş yaşındayım henüz ve yolun sonunu merak etmeye başladım. Etrafımda olup bitenler, dünyanın içine aldığı garip güruh, hesaplaşmalar, hesaplamalar ve bir sür

Dünyayı selamlıyorum.

Âdeta Oğuz Atay gibi tüm insanlığı kucaklamak istiyorum,

Yaşamak çekilecek çile değil ama o var,

Yaşamak onunla güz