Lavinya Dergisi 4. Sayısı

Şiddet, fiziksel izler bırakmanın yanı sıra derin psikolojik yaralar açan bir olgudur. Her yıl sayısız kadın, maruz kaldıkları şiddetin ardında ağır duygusal yüklerle mücadele eder. Bu mağdurlar, yalnızca bedenleriyle değil, aynı zamanda ruhlarıyla da iyileşmek zorundadır. İşte bu noktada psikolojik

Aynaya bak, asıl katil o, o sesini çıkarmayanlar, elimizden bir şey gelmez diyenler, asıl katil sizsiniz, bu cinayetleri ilmek ilmek siz kurguluyorsunuz. Geriye çekilip eserinize bakın, mutlu musunuz yaptığınızdan? Zamanında çıkmayan sesinizi şimdi kestiler, bağırsanız bile duyulmuyor. Sizin eserini

Yırtık zamanların aksi vuruyor kör ışıklarıyla ülkeme. Zulmün başka başka yönleri çıkıyor bir bir ortaya. Her gün bir yenisi ekleniyor istatistiklere, her bir kadının adı unutulmasın diye bağırıyoruz ama ne kadar duyuluyoruz?


Ataerkil yapının yozlaşmışlığı ve denetim trajedisi altında ezilen t

Hikayesi yarım kalan tüm kız kardeşlerime,


Bu yıl ülkede 297 kadın öldürüldü. Bu yıl 297 kadının hikayesi yarım kaldı. Bu yıl 297 kadın, hayallerini gerçekleştiremeden hayattan koparıldı. Ve sen sessiz kalırsan, ben sessiz kalırsam bir kadın daha hayattan koparılabilir. Sen bu yazıyı okurken l

Midem bulanıyordu, soğuk terler dökülüyordu alnımdan. Ne zaman oraya gitsem ardından midemde sancılı bir bulantı başlıyordu. Tiksintimi aniden üstlerine kusmamak için balkonun demirlerine doğru yaklaşıyordum. Midemin bulantısı bir an önce geçsin diye derin derin nefes alıyordum. Eski tren raylarında

"Gecenin ilerleyen saatlerinde, günlük okumam gereken kitabımı okumadığımı fark ettim. Henüz gün dönümüne, yani gece yarısına, bir saat kadar zamanım vardı. Kitap okumak, her gün rutin olarak yaptığım bir alışkanlıktı ve bu rutini bozmak istemiyordum. Neyse ki bir saat kadar vaktim vardı. Kitabımı k

Keşkelerle başlayan cümlelerin mekanı; dünya.
Keşke diyoruz hepimiz, keşke demenin aslında bir başkaldırı olabileceğini unutarak. Keşke dünya kötüden ve kötülükten arınmış bir yer olsaydı diyoruz bu günlerde. Evet öyle olabilirdi ama o vakit adı dünya olur muydu? Dünyadaki acıların ve sevinçlerin i

Hayal kırıklıkları olmasaydı ömrümü nasıl geçirirdim? Bazı insanlar hayatımda kalır mıydı hâlâ? Şimdi yanlarında bile oturmak istemediğim büyüklerimin boynuna sarılıyor olur muydum? Yediğim içtiğim ayrı gitmeyen arkadaşlarımla yeniden eğlenmemiz, heyecanla beklediğim filmin sonunun kötü bitmesi, sev

Biz insanoğlu olarak nasibimizi zorlamayı çok severiz. Kaderimizde olmayan şeyi ısrarla elde etmek için çaba sarf ederiz. İlla onun bizim olması gerektiği düşünürüz. "Her şeyin bir yeri ve zamanı vardır" cümlesini elbette duymuşsunuzdur. Ama acaba kaç kere bunun ne demek olduğunu düşünmüşüzdür? Her

Çık aklımdan...
Bir damla gözyaşıyla süzül dudaklarıma
Heveslerini kursağımda bırak
Sevgimi kül tablasının sol ucunda söndür
Doldursun dumanı ciğerlerimi,
Külü bedenimi...
Çık aklımdan...
Gereksizce hüzne boğma hatıralarımı
Hesaba çekme an be an zayıf kahramanımı
Peşinden sürükleme onca yarınları
K

Dip ve tepe… Peki, farkları ne? Biri insanı mest eder, ötekisi yerle yeksan. Sahi daima dört başı mamur yaşar mı insan? Dipte; yankılanır ses, haykırış, isyan. Ya tepe; oldukça yakınsa ve sadece gerekliyse silkinmen ey insan. Mesnevideki hikâye anlatıcısı ders verir ve gelir yine bilgelerden cümlele

Arkamıza bakmadan yolda yürüyemez olduk. Hava kararmadan koşar adımlarla eve gitmek zorundayız. Ailemiz kızdığı için değil; başımıza bir şey gelmesin diye. Beğendiğimiz şeyler yerine kimsenin bize dönüp bakmayacağı şeyleri giymeyi seçer olduk. İşin aslı biz kadınlar olarak artık özgür yaşayamaz oldu