Lavinya Dergisi 4. Sayısı

“Beyaz saçlı koca dev”
Büyük bir zevkle
Parçalıyor hayallerimi
Zamanımı çalıyor benim
Düşüncelerimi harap ediyor
Oysa ben, bir zamanlar
Gösterişli bir Tanrıydım.
Tanrılığın adına leke süren
Sarı dişleri görkemime kan sıçratıyor
Annem kırmızı örtüyle kapatmazdı üzerimi
Kötülük hastalık getirmesin diy

Ben bu girdaplı dünyada
hep yalnızdım
Kelimelerim hep kendi gölgemeydi
OKUMAYA DEVAM ET

Seni bulmaya çalışıyorum turna, Bazen ayna karşısında, Bazen göçmen kuşların gözlerinde, Ama bulabilir miyim bilmiyorum.   Akşam karanlığında arıyorum seni, Sokak lambası eşlik ediyor bana, Tıpkı göçmen kuşlar gibi Yalnız bırakmıyor beni.

    Kaç ölü kaç yaralı çıkar içimdeki depremden sabaha  
        Bu çaresiz hüzünle kaç zaman yas ilan edilir yüreğimde




Akşamdan kalma acılarımın 
Sevdaya uzanan ellerini tut! 
Çünkü seni düşününce  
Fırtınaya tutsak bir deniz

Kraliçe, çoğu hayatı zenginlik içinde geçen güzel bir kadın ve Avusturya arşidüşesi. Tarihi boyunca sayısız devrime sahne olan Fransa. Masal gibi bir yaşam ve trajedi içeren bir ölüm. On dört yaşında nişanlanan, saray adabını öğrenmek için hızla eğitime tabi tutulan Marie Antoinette…

Gelin olduğ

Hayat sürprizlerle dolu bilmez misin?
Birini tanımaya başlarsın önce
Sonra bir bakarsın birsin
Tüm hisler karışmış birbirine
Biraz senden biraz ondan
Sevginin ne olduğunu o zaman bilirsin





Hayat önce üzer bolca
Sonra özür dilemiş gibi
Sunmaya başlar güzelliklerini
Dört bir etrafına fazlasıyla

Ne güzel anılarım vardı eskiden
OKUMAYA DEVAM ET

Derin bir uğultu içinde, gıcırtılı bir keman sesinde, en çok annemin gözlerinde gördüm kaybetmişliği. Hayata dair ne tutuyorsam, elimde avucumda kırıntısı kalana dek bırakmadım ama avucumdan döküldü hepsi. Bu durumda suçlu olan ben miyim? Yoksa elimi bırakanlar mı suçlu?

Ne zaman odama kapasa

Yorgun yıllarım var geride bıraktığım
Hüzün ile karışık mutlulukları harmanlayıp
OKUMAYA DEVAM ET

Kötülüğü iyiliğe dönüştüren sözcüklerin tılsımlı gücüne inandım
Seslerin rengindeki siyaha bulanmış sözcükleri sevmedim
Her şey aşkın yitirilmiş ömründen sonra
Sesimdeki boşluk kara delik fezada
Boşluğun karanlığına mahkumum oysa



Beni dönüştüren aynalardan kurtulamadım
Göğüs gere

Bir varmış, bir yokmuş ile başlayan yüzlerce hikâye gibi başlar masal, eski zamanlara gidilir. Ülkelerden birinde kral ve kraliçe yaşar lakin kral ve kraliçenin yıllardır olmayan çocuğu nihayetinde dünyaya gelir. Bu güzel kız çocuğunun şerefine sarayda muazzam bir ziyafet ve kutlama yapılır. Kahkaha

Sana olan hasretim bir iki kelimenle geçer mi?
Duyduğum hisler bir iki pes ile biter mi?
Dinleme beni, kaç benden
Ama bitmeyecek işte sevgim, anla
Çürümeden bu beden.




Bir resmin var
Üzerinde siyah bir takım,
Yüzünde o güzelim gülümseyiş
Ah bak bak doyamıyorum
Saklıyorum ruhumun en kuytuların