Değişen sadece zaman oluyor çoğunlukla. Bazı sesler kulaklardan silinmiyor aylar geçse de. Haftalarca görmesen bile, o aklına kazıdığın gülümseme hala aynı yerinde duruyor, değişmiyor aklında. Kalbine yerleştirdiğin o eşsiz tat her nefes alış verişinde yeniden külleniyor. Kime sorsan bu duyguları herkes bir isim koymaya çalışıyor ve herkesin kendi koyduğu isim geçerlidir bu duyguların tarifinde. Dallanıp budaklandırırız çoğu zaman, ama ne yapalım kalbe sığmayan şeyler kağıttan yer istiyor. Kulak vermek lazım. Duyduğuna inanmak, inandığına da gönül vermek lazım. Belki de ömrünü bir duyguya teslim etmek lazım. Daldan dala konarak geçmez ki hayat. Bu çivisi çıkmış dünyada gönlünü kirletmemiş insanlar olmaya çalışalım. Bütün aşıklar, bütün şairler hep aynı şeyi anlatmışlardır bu zamana kadar. Kalemlerin çaresiz kaldığı yerlerde ömürlerinden feda ederek yaşatmışlar, yaşanabilecek en güzel yaşama biçimini. Çünkü bu dünya sevgi üzerine kuruldu. Çünkü sevmek insan olmanın diğer adıydı.