Lavinya Dergisi

BİLMEDEN OLDU
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Bilmiyorum, hatırlamıyorum Üzerimde ne renk gömlek vardı unuttum Yaşım, aklım, adım ve varlığım Hepsi de uçup gitti seni görünce Mevsim bahar ya da yazdı Gözlerim gözlerini aklıma kazıdı Seni görünce doğdu güneş Ve mecnun leylasını yeniden yazdı Kimselerin ruhu bile duymadı Herkes ya eğleniyor ya da uykudaydı Benimse kirpiklerinin sayısı aklımdaydı Sorma bana bir şey bilmeden oldu Bilsem böyle sever miydim seni, bilmiyorum Bu yaşıma kadar geç kaldığım için hayıflanıyorum Sensizliği tattım ama unuttum, hatırlamak istemiyorum Küçüktüm belki öyle sevdim işte, bilmeden oldu