Karanlık odaya yansıyan sokak lambasının ışığı gibisin. Karanlıksın ama hep bir ışık var gözlerinde. Yorgun gözüküyorsun ama koşmaktan, bana doğru gelmekten vazgeçmiyorsun. Belki yolu bile bilmiyorsun. Tarif ediyorlar gelemiyorsun. Gel diyorum görmüyorsun. Çağırıyorum duymuyorsun. Elimi uzatıyorum tutmuyorsun. Sevdaya gönül verdiğini iddia ediyorsun. Ama gönlüne kıyamıyorsun. Bilmiyor musun emeksiz yemek olmaz. Yorulmadan yanılmaz. Ayağına diken batmadan yol yürünmez. Yola çıktıkların yarı yolda bırakılmaz. Yolda buldukların, yola çıktıklarına değişilmez. Bir kere verdiğin gönül başkasına verilmez. Dile gelmeyen sevgiye, sevgi denmez. Sen en iyisi, kalbin ne diyorsa onu yap. Mantığına yatsa da yatmasa da kalbini konuştur. Konuştur ki sussun aklın. Gözlerin görsün bazı şeyleri. Bitmek bilmeyen gururu öldür artık. Katil olmayı göze al. Sen sevmeye bak. Sevdiğini söylemeye bak. Dağa taşa haykırmana gerek yok. Bir çift göze sakla nefesini. Eller duymasa da olur. Gözler görmese de olur. Bana kalırsa sen eğer seviyorsan git konuş bence. Konuşamıyorsan sus. Susamıyorsan ağla. Bir köşesi yanmış mektup ol, güvercin kanadında.