Lavinya Dergisi

İKİ MEZAR
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Sessiz bir bahar akşamı Otursak seninle diz dize Demli iki çay koysan bize Muhabbetimizi mühürlesek İnsanın nasibi gözlerine değendir Merhamet dolu sözlerini esirgemeyendir Gökyüzünü avuçlarına dökendir Yıllarca bekletse bile hep gelendir Gurbettir gözlerini yerli yersiz dolduran Kavuşma hayalidir yüreğini coşturan Seni umuda sımsıkı sardıran Bekle beni, diyen bir çift gözdür Alnıma yazılmışsın yanımda olmasan ne yazar İlahi kalem yazmış seni kim bozar Ömür bitiyor bak azar azar Sonunda bizi bekleyen yan yana iki mezar