Lavinya Dergisi
SANCI
Zaman yetecek mi bilmiyorum.
Avuçlarımda biriken gözyaşlarımı,
Sayende dindirmeye...
Söylesene, bir ömre kaç mevsim sığar?
Gölgende yaşamaya muhtaç bu gönül,
Sensizlikte nasıl yaşar?
Sen şimdi sessizliktesin,
Gönlümün en ince yerinde sessizsin,
Ama kimsesiz değilsin.
Zaman adım adım ilerlerken,
Kışı, baharı, yazı birbirini kovalarken,
Her şey eskimeye yüz tutarken,
Kıymetini kaybeden her şeye inat,
Ben her hatırayı gözlerimde yaşatıyorum.
Sen şimdi sancılı geceler bitiriyorsun;
Ben ise bitmeyen sancılara gözlerimi açıyorum.