Seninle uzun yolculuklara çıkalım

Ne çıktığımız gün ne de döneceğimiz gün belli olsun

Sen bana sorma nereye gittiğimizi, ben gözlerine bakarak çiziyim rotamızı

Hep güneşe dönelim yüzümüzü

Ellerimizin izi semadan eksik olmasın

Geçip gittiğimiz yerlerde tek bir gül dahi sararıp solmasın

Adını kimse duymasın

Yüzünü kimse görmesin

Ne adın dilimden, ne de yüzün gözlerimden hiç mahrum kalmasın

Doymasın gönlümün açlığı sana

Bir kere yandım ya ben sana

Ateşten bir hasreti koydum ya gönlüme

İnşallah sığmazsın ömrüme

Taşarsın da gelirsin benimle diğer alemlere

Orada da çok severim ben seni

Tıpkı burada bir ömrü feda ettiğim gibi

Gel de o uzun yolculuklara çıkalım seninle

Yanına hiçbir şey alma

Hem kim ne götürdü ki samimi sevgiden başka

Belki yolda gözleri yaşlı çocukları görürüz

Ben gömleğimin ucuyla silerim gözlerini

Sen ellerinle ovuşturursun o gözleri

Yüzleri güler belki

Belki bir daha hiç ağlamazlar

Gel bak çocuklar bizi bekliyor

Bu yolculukta çok hayır var

Birçok garibana umut var

Gönlümün toprakları kurudu kuruyacak

Gel de umut ol

Kitaplarım ol

Şiirlerim ol

Ses ol

Nefes ol

Ama gel…