Lavinya Dergisi

SEN'LİK
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Anladım ki sensin buraların güneşi.

Varlığın ısıtıyor bu sokakları,

Seni tanıyor bütün bu dağlar, taşlar

Sana selam duruyor gökte uçan kuşlar

Seni duyuyor sağır sultanlar bile

Sesin şifa oluyor ahrazlara

Ah keşke bilsen ne kadar varsın buralarda

Adım başı yankılanır varlığın

Hatıranla dolu eskiden kalma sandığım.

 

Şimdi sen olsan odamın her yanında,

Kuşatsan ömrümü sonsuza kadar

Şikayet etmem senden gelecek olan ne varsa

Razıyım bin derde bin cefaya

Yeter ki hafızanda bir parça yer tutayım

Niyetlendiğin bir işin adı da ben olayım

Bir nefeste olsa soluduğun havaya çarpsın yüzüm,

Yüzüne vuran güneşe gölgelik etsin gözüm,

Yorulduğun yokuşlarda dermanın olayım

Ver hükmümü, fermanının kurbanı olayım.

 

Bildim ki sensiz yazılmıyor aşk hiçbir kağıda

Mürekkep naz ediyor sensizliğe

Kalem lal olmuş adından gayrısına...