Belki de bizi bizden alıp götüren

Yollar ve zaman değildi

Adımlarımız uzaklaştırmadı ruhumuzu bu sokaktan

Şehir hala aynı hiç değişmedi

Kaldırımlar kovmadı kimseyi üzerinden

Ama herkes ayağına takılan taştan şikayetçi oldu

Ne oldu da kaybettik biz bizi

Gündemde olan her duygunun hep eskisini över olduk

Samimiyetsizlik yakamızı ne zaman bırakacak

Biz özlediğimiz, övdüğümüz eski bize ne zaman döneceğiz

Kıymetini bilemediğimiz ne varsa

Pişmanlığa râm ediyor bizi

Hasretin hakkını vermedikten sonra

Vuslata talip olmanın manası ne

Yitik duygularla yaşıyoruz her birimiz

Eksikliğimizi göz ardı ettirecek işler peşindeyiz

Sevmek hissini kepçeyle beklerken

Kaşıkla dağıtıyoruz etrafımızdakilere

Özlemenin bir nevi eksik yaşamak olduğunu bilmiyoruz

Yarım kalmayı yalnız kalmak zannediyoruz

Terk etmeyi marifet

Özür dilemenin önüne gurur geçiyor

Oysa sevmenin kabullenmediği tek duyguydu gurur

Bütün bunları gördükçe insan şu sözünü sürekli tazeliyor

Nerde o eski sevmeler, o eski kıymet vermeler