Lavinya Dergisi

BEKLEYİŞ
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Ne kadar daha iyi gider ki bu sensiz hayat 
Gelmeyişinle boğuşmak nasibimde daha ne kadar yazılı 
İmtihanım sensizlikle değil de eksikliğinle 
Ruhumu kaplayan bir dev olmuşken
Yüzüne yansıyan bir kalbin var iken 
Her kelimenin sonuna senden bir parça eklerken 
Nasılda yoksun derim hayatımda 

 
Ellerimi kaldırıp senden bahsederken 
Yollarımın sonuna, seninle bir son eklerken 
Tarifi yapılamayan duygular hissedilirken 
Nasılda gelmedin diye sitem ederim sana 

 
İnsanın içini huzurla kaplayan kaderi varken 
Gönül gözümle seni görmeyi isterken 
Seni aramaktan usanmamış ben varken 
Gelmeyişini ne kadar erteleyebilirsin ki...