Gece çöküyor ruhumun sokaklarına Fikrimde yanmıyor ıssız lambaları Köşede beklemiyor vuslatın habercisi İnmiyor gözlerimden yağmurlar Dinmiyor yüreğimde ki yangınlar Her ne olacaksa senin gelmeni bekliyor Bir kere gülmeni bekliyor gelmek için bahar Gel ki bitsin hicran destanı Yazılsın vuslat hikayeleri Gözlerimden okunsun hiç bilinmeyen duygular Yüreklere dokunsun bir kere göz göze gelişimiz Lambadaki alevi titretsin buz kesmiş ellerimiz Kağıda yazılmayanlar suretimize yansısın Bakışlarımdan bilsinler adını mıh gibi kazıdığımı Ama gel ki vazgeçmek mümkün olmasın Gözyaşlarımla suladığım güller solmasın Olmasın kavuşmaktan gayrısı bize Ne söze gelelim ne bir kem göze Olur ya nefes biter ellerimiz tutuşmadan önce İşte o zaman vuslat ancak ebediyete