Sen gelmek bilmeyen baharımın kışısın
Biliyorum bana iyi gelmeyecek yürek sızın
Oysa ne çok bekledim yeşili , güneşi
Bir bilsen, bilsen de gönlüme düşmesen
Varlığınla huzurumu kaçırdın, dağıldım
Yokluğunda büsbütün parçalandım toparlayamadım.
Lavantalar döktüm saçlarına da yaklaşamadım.
Geliş

Günüm geceme karışmış,Gecem dünlerime,Bir masal tutturmuşum gidiyorum,Kendimi avutmaya yelteniyorum,Boşa koyuyorum olmuyor,Dolununsa hiç alası gelmiyor,Avunmak türlü yalanlarla,Ve kendini kandırmak geçen
zamanla,Sonunda rahatlayamamak var ya… D

Ben ayrılıkların kadınıyım,vuslatların değilBir sonbahar hüznü var yüzümde,epeyce sararmışAzıcık buruk ve çokça kırılmış,Kıştan kalmış,yaza hasret bakmışNe yaptıysa olmamış,olduramamış…Benim günlerim karışık,havam pusluGecelerim uzun,renklerim siyahKorkuturum seni,hırpalarımSabahlarım hu

Ben gözlerinde nice şiirler biriktirdim,Sense zehir saçtın her bir zerrende,Başka türlüsünü görmemiştin çünkü,Sözde sevdadan dedin adına,Bendeki de sevdaydı ama,Senin gibi tuz basmadı yarama. Öyle bir yüz çevirdin ki bana,Artık olsan da bir olmasan da,Öyle üç noktalar koy

İnkar korkuya ne çok yakışır,Belki yakıştıramadığın her bir şeyden çok,Yoksa nasıl kaçar insan kendinden?Aklına inat kalbinden geçirebildiklerinden,Öğrendiğin tüm doğruların tek bir hamle ile,O muazzam dizilmişliğini devirebilmesinden,Kolay değil ki,Bunca zaman tek bir doğrun olmuş,Dümdü

Olması sınırları epey zorlayan,Bir düşün,kanadına takıldım gidiyorum.En ufak detayı bile elli kere hesaplayan,Beynime yıllık izin verdim gitti.Kopacak mı kıyamet,kopsunİçim içimi yiyip yiyip de,Başımda et bırakmayacak mı,bırakmasın.Yağmur mu yağacak ardı sıra,Yağsın da kuru bir tel saç k

Aklım başımda değil bu aralar,Sana ziyan etmekle meşgul anlarını,Söylesene niye o gözlerine koymadın beni?Niye araflarda kaldım ben böyle?Sende kendimi görmüştüm oysa,Demek ki  sadece
görmekmiş benimkisi,İçine işlemek gerekmiş,Ancak öyle olunca sevda olurmuş,Ben sende sevda değilmi

Ben hiç çocuk olmadım,Fazlaca yaşlıydım bir kere,Fazlaca aklı başında,Etrafımdakiler birbiriyle yarışırdı,Ben sadece kendimle.Onlar doyasıya keyif alırdı,Ben güz olur yapraklarımı dökerdim.Hiç atamadım o deli ruhu içimden,Doyasıya koşmadım, yorulmadım.Olmadı işte, olduramadım.Şimdi şu ol

Sabahın görmeyen saatlerinde,Güzel bir rüyadan uyanıp da,Etrafına afallayarak bakmak gibiBir şeydi seni sevmek. Pamuklara sarıp sarmalamak istediğim,Çok olmuştur da,Belli etmemek için,Elime yüzüme bulaştırmışımdır. Bundandır geceleri bana dar edişin,İşte b

Bildiğim ama hatırlayamadığım,Ezberlediğim ama unuttuğum,Gördüğüm ama çıkaramadığım,Bir an var aklımda.Bir aşk bir adama böyle mi yakışır?Bugüne dek kimi koyduysam sevda diye yerine,İki beden büyük geldi.Ama sende öyle mi oldu ya,Yaradılışının sana verdiği bir nimetti sanki,Sen sevda ada

Keşke!
Ne acayip bir kelimedir,
Kim bilir neler gizler ardında?
Seni gizlediğim gibi.
İnsan bile bile savaş açar mı imkansıza?
Ben açtım, hem de defalarca
Olmayacak düşlere bağlanmış,
Çok dileğim vardır benim,
İnanmıyorsan sor ağaçlara,
Nasıl da beklediğimi anlatsınlar sana.

Keşkelerimi

Hani bazı insanlar vardır,Yaptıkları her şey biraz eksik kalır,İşte sen onlardansın,Darmaduman edersin insanı,Hep bir yanını eksik bırakırsın,Tam anlamıyla seni düşünmek de,Tamamen yok etmek de mümkün değildir.Haziran yağmurları gibisin,Ne yağdığın belli ne yağmadığın,Önce hafifi hafif s

Seni görünce içimin en derininde bir yerlerde,Bir çiçek açardı gelişine,Bakınca gözlerinin güzelliğine,Boyanırdı her yer aynı renge eşsizliğinde,Adın gelince aklıma içim titrerdi,Nasıl ürkek bir o kadar da sevinerek,Seninle başlardım her güne,Sadece yüzünü gözümün önüne getirerek.Serde b

Aradan geçen onca zamandan sonra,Tüm kırılmışlıklar, dökülmüşlükler Tazeliğini yitirmişken,Sen benden ne umarsın ki, karşıma çıkarsın?Aklıma düştün mü sanırsın da kendini kandırırsın?Nasıl zavallısın, nasıl acınasıBen seni çoktan unuttum,Yedini de yaptım kırkını da,Siyahımı da giydim mat

Yüzümden bin değil,Milyon parça düşüyor bu aralar,Neyin cefasını çekiyorum anlamadım gitti,Bu şehir yine boğdu beni,Sıkıştım kaldım, çırpınıyorumŞehrin boş sokaklarında yürüyorum,Yolun sonu karanlık,Yürüdükçe yürüyorum,Karanlığın ucu bataklık,Batmaktan korkmuyorum,Ama böylesine çaresizce

Yitik bir zaman geliyor hafızama,Geçmişe dair en iyi ve kötüler kafamda,Bir yanım silmeye çalışıyor,Diğer yarım tekrar tekrar yaşamaya,Tühler, olsunlar, ahlar, vahlar yetmiyorBir sonraki güne devrediyor o kadar. Oldum olası ortalama olamadım,Kabıma sığamadım,Doldum olmadı

Yine sana yazıyorum,Aslında sana yazıyorum bile diyemiyorum,Ben bir hayalin peşindeyim,Hiç olmayacağını bildiğim,Yalnızca kendimde gizlediğim,Hesabını kimselere veremeyeceğim,Bir hayalin peşinde. O hayal ki beni ben olmaktan çıkaran,Kafamda çelişkiler yaratan,Kendimi anlamakta zorlayan,Benliğim

Baktığımda sana görmüyorsam kendimi,
Suç benim mi, o avare gözlerinin mi?
Yol iz nedir bilmez dizlerinin mi?
Yoksa her şarkıya aynı nakaratı koyan dillerinin mi?
Koymak istediğim yere koyamıyorsam seni,
Kabahatin büyüğü sendedir belki.
Tüm ikiliklerinle deli ediyorsan buna rağmen,
Ve yine san

Zaman her şeyi çalarmış insanoğlundan,
Önce heveslerini, hayallerini
Sonra sevdiklerini, aşk zannettiğini
En sonunda da kendini, kimliğini
Hem de öyle bir çalarmış ki,
Arkasına bile dönüp bakmadan,
Koşa koşa uzaklaştırırmış tüm yakın sandıklarını,
İnsanı kendiyle bile bırakmazmış,
Öyle hain

Gece bugün ayrı bir katran rengi almış,
Kafam dumanlı,gözlerim yakını bile seçemiyor,
Neye tutunsam sanki elerimden kayıp gidiyor,
İçim iyice alacalandı Ey Yar!
Duymazsın,bilmezsin,halimden anlamazsın.
Nasıl yorgunum,nasıl enkaz,nasıl berbat.

Derman kalmadı tutunacak yerlerimde,
Yalanlar uy

Sevgilim ben bütün şiirlerimi sana yazdım,
Her satırda aslında biraz sen vardın,
Geçmişe yazdım, şimdiye dert yandım.
Her insan bir tarih yazar,
Ben de miladımı seninle başlattım.

Tüm suçlarıma biraz sen kattım,
Ve tüm günahlarımdan da seninle arındım,
Zaman oldu en büyük yaram oldun, kanat

Nicedir böyle karalar bağlamadı yüreğim,
Böyle çaresizliğe tutunmadı ellerim,
Eyvallah etmedi geçen bunca boş güne,
Şimdi bu kör kehanet de neyin nesi?

Sen kapılır mıydın dipsiz kuyulara?
Medet ummazdın bunca sıradan lafta,
Takılıp kalmazdın zamana, duraksamazdın
Yorulmak nedir bilmezdi aya

Ben bütün sokaklar sana çıkacakmış gibi,
Öyle serseri serseri yürürken,
Sen gördüğün her köşede dinlendir bakalım bedenini.
Arındıramayacağın ruhunla battıkça bat çamurlara,
Eline yüzüne karalar çal,
Kim ne yapacak senin zifte bulanmış halini?
Peşkeş çek o süslü kelimelerini,
Yeni masumlar he

İnsan kaç defa yanılır?
Akıllanmak nedir bilmeyen gönlüyle,
Kaç tuzağa daha kaptırır bedenini?
Huzur aramak için oturduğu her gölgede,
Bir fiske daha yemek için mi bekler nöbette?

Öyle zor ki zamana direnerek,
Aynı yanlışa tekrar tekrar düşmek,
Alkış tutmak önce kendi aptallıklarına,
Sonra

İnsan hep mi olmayanı ister?
Gelmeyeceğini bildiğini mi bekler?
Keşkelerini önce sıraya dizer,
Sonra olmayışlarını mı izler?

Bahar da neymiş?
Ben zamansız gelen kışlara alışkınım,
Ellerim titreye titreye donmaya,
Ansızın gelen bir yağmurla ıslanmaya,
Hayatı yarım yamalak yaşamaya adanmışım

Umutlarımı savurdum gökyüzüne,
Kaldırdım başımı,dağılsın diye bekliyorum,
Dağılsın ki kalmasın aklım,
İyice bir saçılsın etrafa,
Bileyim ben de,
Tüm yollar tek bir yöne gitmekte…
Ne yapayım?
Herkes gibi kısmet mi diyeyim?
Sahte rahatlamalar sağlar mı bana?
Ya da bir kelebeğin kanadına takıl

Seni ilk gördüğüm gün anlamıştım,
Kaçış yoktu tuzaklarından,
Saplanıp kalacaktım sende,
Başımı hangi yöne çevirsem,
Sadece seni görecektim.

Sonra bu eller sana ne mısralar yazacaktı,
Kaç geceyi zor sabah edecekti bu gözler,
Her güne seni görebilme ihtimaliyle başlayıp,
Türlü bahanelerle ka

Mevsim bir türlü yaza dönmedi,
Çiçekler açtı da boynunu eğdi,
Güneş de onlara hak verdi,
Yüzünü iyice gizledi.
Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek,
Dengesini yitiren evrenle bir olup,
Gönlünü eylemek,
Kendi karanlığında başkaları da
Kör olsun istemek,
Doğru mu yapıyorum bilmiyorum ama,

Geceleri severim ben,
Uyutmaz insanı,
Siyahı tatlı gelir,
Yasını daha bir ağır tutturur,
Sırdaş olur,yoldaş olur,olur da olur…

Bir kere karanlığa gömüldün mü,
Aydınlık bile yüzünde emanet durur,
Yorar insanı bu geceler,perişan eder,
Bir o kadar da olmazları olur eder.

Bazı şeyler olmuyo

Güneş “Gel.” dedi.
“Aydınlığımla ışıldasın yüzün.”
Gece “Yok.” diyerek kanıma girdi.
“Sen bensiz edemezsin,
Işıksa,o bende de var.
Yeter ki karanlığım seni ürkütmesin.”
Gönül ne ettiyse olmadı.
Asıl muhtaç olduğunun,
Aydınlık olduğunu bile bile,
Kendini teslim etti zifiri karanlığa.
“Ols

Öfkesi cehennemidir insanın,
Merhametiyse en büyük yenilgisi,
Ben en çok kendimle baş edemedim bu hayatta,
Öncelerimle hesaplaşamadım,
Ne yenilgiyi kabullenebildim,
Ne zaferlerimle yetindim,
Arada derede kalmışlığıma yorgun düştüm,
Sürgünlere verdim kendimi de,
Dindiremedim yüreğimdeki ateşi

Körükleme artık,
İçimde sönmeye yüz tutmuş şu ateşi,
Beni bana bırak,
Yanacağı kadar yandı bu gönül sana,
Gayrı yorgun düştü,dinlenmek ister
Nasıl bir bencillik bu sendeki?
Hem senin için tutuşmamı istersin,
Hem de tek bir alev bile sana sıçramasın diye,
Kendini çekersin,
Ama bil ki hata ed

Bir şey var bende,
O umursamaz gibi görünen hallerimde,
Adın geçince titreyen kirpiklerimde,
Seni görünce birbirine dolaşan ellerimde,
Sana ait bir şeyler var.

Şu aralar oldukça yoğunum,senli sevdalara daldı aklım,
Fazlaca yazıyorum sana,
Bir düşünüyorum,pir yanıyorum,
Yolun başı da sonu d

Ay geceye düşüyor,gece ömrüme değiyor
Kulağıma bir tını çalınıyor,
Kapamışım gözlerimi,
Hemen havaya girmişim…

Sesi öyle yakından geliyor ki sorma,
Öyle tanıdık,öyle hatırımda
Yüzümde gerçek bir tebessüm,
Sonra ses uzaklaşıyor,korkuyorum
Gitmesin istiyorum.

Tutmaya çalıştıkça üşüyor ell

Ben gönlümün girizgahlarında,
Sana gül bahçeleri vaat etmedim,
Kandırmadım seni allı pullu cümlelerle,
Sen dikenlerimi sevdin benden önce,
Yüzüm suyum hürmetine dayanmadın,
İçinde açtığım yara bere izlerine.

Sen imkansızı gördün bende,
Bile isteye düştün, benim karanlık mabedime
Kendini zi

Soğuk iklimlerden koşup geldim sana,
Yamalı aşklardan sıyrılıp koştum kollarına,
Titreyen bedenimle sar istedim beni,
Unuttur soğukluğumu,ısıt üşüyen ellerimi.
Çok da değil hani senden istediklerim,
Unuttur kirlenmiş tüm sevdalarımı,
Korktuğumda sımsıkı dolan boynuma,
Ağladığımda ellerinle si

Yeni günü avuçluyorum her kalkışımda,
Bu sefer olacak diye diye kendimi kandırıyorum,
Sövüyorum yedi ceddine viranelerimin,
Şöyle sağlam bir silkeliyorum çaresizliğimi,
Her seferinde de kendi enkazımın altında eziliyorum.

Derdim başımdan aşmış, dağ olmuş
Yollarım çatallanmış çıkmazım olmuş

Bugün günlerden usanmışlık. Derin düşünceler sonunda karaya vurdum. Bulutlar hala gri ve esrarengiz. Güneş alabildiğine gizlemiş kendini. Ve ben güneşi bile kıskandıracak kadar kızgınım.
Kime ,neye olduğu bile net değil aslında. Herkese ,her şeye… Önce kendime, sonra sahte gündemlere. Defalarca ald

Biraz daha fazla gidesim var şu aralar,
Epeyce bir gelmeyesim,
Kimseye haber vermeyesim,
Her şeye, herkese yüz çeviresim var

Ama çoğu kez istemek yetmez,
Beklemen gereken zaman vardır,
Seni durduran yollar,insanlar
Herkese akan,bir sana gelince duran
Hayat vardır mesela.

Yükün ağırdır,

Ben seni karmakarışık gecelerimin,
Suskun sabahlarında tanıdım.
O zaman çarpıldım gözlerine de ,
Alamadım kendimi sana meyletmekten.

Yanlıştın benim için Ey Aşk,
Ruhumun gemilerini yaktım,yıktım uğruna
Şimdi söylesene hangi deniz alır beni kabul eder?
Hangi gecemin sabahında seni düşünmekt

Zaman çok şey aldı benden,
İyiye,güzele ait ne varsa,
Çaldı,götürdü başka diyarlara
Senden de aldı mı, merak ediyorum.
Yoksa yaptıkların yanına kâr mı kaldı?
Ya da her güne eksilerek mi başladın?

Başka hayatları olan bir sen ve ben var artık,
Kafada tonlarca soruyla birlikte azat ettik birb

Saat gecenin körü,
İnsanlar bilmem kaçıncı uykusundayken,
Ben kafamdakilerle boğuşurken,
Belkilerle, acabalarla uğraşırken
Kaç zaman çaldın benden Ey Zalim Sevda!
Kaç gece eskittim uğruna?
Kaç yeminden döndüm yolunda?

Döndüm de ne oldu ?
Başım kendini göklerde mi buldu?
Zoraki uykulardan

Şimdi yeniden başlamak,
Görmeyen birine,
Tüm yolları tarif etmek gibi boş,
Ya da duymayan bir adama,
Güzel bir melodi çalmak kadar anlamsız,
Ve korkak bir kadına,
Yüreklendirici akıllar vermek gibi gülünç.

Öyle koca koca laflar edip,
Altında ezileceğin sözler söylemek değil marifet,
Yerin

Aklımla vicdanım arasında debelenip duruyorum,
Sussam rahat bırakmayacak,
Konuşsam kanatacak türden bu gelgitler,
Şöyle çıksam sokağa,
Avazımın çıktığı kadar bağırsam,
Var gücümle naralar atsam,
Rahatlar mıyım acaba?
Ben ötekileştim,değiştim
Mantığımla sürüklendiğim bu yollarda,
Durdum,dinl

Bugün ilk defa gözlerine baktım,
Kendimi gördüğümü anladım,afalladım
Tarifsiz duygusuz alır oldu içimi bu aralar,
Beni benden çalar oldu,
Aklımda hiç yokken aklıma düşer oldun,
Git işine,çelme aklımı,kafamı bulandırma,
Yok yere beni sevdaya atma.

Ben yazamam öyle sevda şiirleri falan,
Aşkı

Beklemek tüm duyguların ötesinde bir şey,
Kaybolmak gibi,boğulmak gibi
Hayatın sana sunduğu tüm tatlardan
Mahrum kalmak gibi.

Ne zordur aslında,
El etek açmak zamana,
Avunmaya çalışmak kendi yalanınla,
Tüm kusurları,ayıpları gizlemek çabayla
Ama aslında en çok da,
Kendini avutmak günün so

Sen beni düşlerimden vurdun sevgili,
Söylesene hangi yalancı bahara kurban ettin bizi?
Güneşi görünce açan,doluyu yiyince dağılan
Mart çiçekleri gibi kalakaldım ortalarda,
Varlığına inandırdın,yokluğunla aldattın,
Sen beni kandırdın sevgili.

Papatyalar biriktirdin içimde,
Hem de nasıl izin

Şimdi sen söyle zaman,
Hangisi daha çok deşer insanı?
Gitmek mi ,kalmak mı?
Zamanla bırakmak mı,
Arkana sakladıklarınla daha çok yanmak mı?

Gitmek kolay elbet,
Alır tasını tarağını gidersin,
Peki ya kafasındakilerden nasıl gider insan?
Kalmak zordur her şeye rağmen,
Buradayım demektir,
İ

Şimdi titreyen ellerimle,
Yırtık bir kağıda cümleler dağlıyorum.
Bir kere çok kızıyorum sana,
Bir küfür sallıyorum şöyle okkalısından,
Ağzıma ne gelirse saydırıyorum,
Sonra dediklerime kızıyorum üstüne,
Dememişim sayıyorum.
Yine sana gidiyor aklım,
İhanetin büyüğünü kendime ediyorum,
Daha d

Her kırılışında canını daha çok yakan,
Duygunun adıdır heves,
Bir tarifi de telafisi de,
Pek mümkün olmaz zira.
Üstüne tonlarca su içsen,
Lokma üstüne lokma da yesen,
Takılır kalır kursakta.
Bu kadar hevessizliğin içinde,
Her şeyi olan bir hiçe dönüşürsün.
Bir hiçten ne hayır gelirse insana

Gözlerimde bitmek bilmeyen bir sevdanın izleri,
Sözlerimde, yüreğimle bağdaşmayan inkara kalkışan heceler,
Sen misin benden bir türlü gitmeyen,
Ben miyim buna izin vermeyen anlamadım, gitti.
Anlamadığım ne çok şey var sana dair.
Üstelik de anlatamadığım, cevapsız milyon soru.

Kayboldum sensi

Soğuk bir gecenin ayaza kesmiş
Satırlarında tanıştık biz seninle,
Yosun tutmuş uzun cümleler yazdım
Seni anlatmak için titrek ellerimle.
Gün aydığındaysa küle çalmıştı rengini,
Yapraklar vurmuştu yerden yere kendini.
Etraftaki her şey bana ait yerli yerindeydi,
Bir ben dönememiştim özüme,
Me

Yazılabilecek ne çok şeyi yazdım sana,
Anlatabileceklerimi kendime göre anlattım,
Ama sen anlamadın be canına yandığım,
Ne yaparsam yapayım, ben sende gördüğün kadarım
Uğraşsam da boşuna artık anladım.

Sözcüklerim hafifletmez nasırlaşmış düşüncelerini,
Yerle yeksan oldun ağzımı her açışımda,

Kimsenin bakıp da göremediği gözlerinden,
Ben bir efsane yarattım,
Ne anlamlar yükledim her bir edana,
Bir bilsen aşkların en güzeli!
Belki de bu tılsım bilinmeyenlerde gizlidir,
Zıt yörüngelerimizdir bizi birbirimize çeken,
Olsun be sevgili,
Birimizin ışığı diğerimizi kör edecekse,
Ve biz o

Yağmurun sözü vardı ağaçlara, dallara
Yağmayacaktı olmadık zamanlarda,
Çalmayacaktı güneşlerini,
En ihtiyacı olduğu zamanlarda ,
Ortada koymayacaktı.

Ama sözünü tutamadı işte,
Esti, gürledi yine
Başka türlüsünü görmemişti çünkü,
Sonra küstü bulutlar,
Tövbeler biriktirdi gönlünde kainat,

Kendimi aramaktan yorulduğum,
Bir zamandayım şimdi.
Sahi ne ara vazgeçtim ben olmaktan?
Yoruldum biraz galiba,
Orada burada kaybolan bir beni
Toparlamaya çalışmaktan.
Bir amacı olmalı insanın,
Mesela koşmalı ,uçsuz bucaksız denizlere
Yelken açmalı göğün en yüksek katına,
Sonra kendini bulma

Ben seni belkilere kurban vermek için sevmedim,
Bu yüzden tutmadım ellerini,
Başka türlü bir sevgi bendeki,
Virajları keskin,yolun başı karanlık
Lambaları sönük ama gerçek
Göstermelik aşklar yaşatmaz sana,
İhtişamıyla vurup,sahteliğiyle yalpalatmaz
Hayal kırıklığına yer açmaz gönlünde,
Ama y

Senin gözlerinde,
Benden esirgediğin yarınlarım var,
Ey zulmü bitmeyen yarim!
Sen benden daha ne istersin?
Bak gözlerim uykuya hasret şimdi,
Seni çağırır gibi çağırıyorum,
Nasıl inandırayım ben şimdi seni kendime,
Uzanamayan ellerimle tutar gibi mi yapayım,
İkimizi de alevlerin içine mi atay

Doğduğumdan beri asilik dolaştı damarlarımda,
Hiçbir yere ait olmayı başaramadım,
Canım ne istiyorsa onu yaptım,
Çünkü ben,özgürlüklerin insanıydım.
Öyle dar sokaklara tıkılıp kalamazdım,
Ruhum sıkışırdı,kaldıramazdım
Bu nedenledir haykırışlarım.

Şimdilerde kendim olmaktan çıktım,
Başka ha

Yine seni sana anlatmaya başladım,
Özlemlerin en dibini gördüm sayende,
Tüm aykırı duygular depreşti,
İçimde yeşeren tohumlar kurudu,bitti
Umurunda olmayan şeyler bunlar senin için,
Neyi anlatıyorum ki kime?
Ben hep böyle uzaktan,yakınken bile
Susarak,konuşurken dahi
Seni sana anlatacağım,

Gidiyorsun,
Neyin var neyin yoksa alıp gidiyorsun,
Pılını pırtını toplayıp gidiyorsun,
Günahlarına bir yenisini daha ekliyorsun,
Arkandan bakakalıyorum,
İçimden “Gitme!” diye haykırıyorum.
Gitme! Gidersen unutursun,
Gitme! Gidersen unuturum.
Bir gün ağlarım, iki gün ağlarım
Sonra yokluğuna

Seni kırk gün düşünsem,
Kırk birincinin hatırı kaldı her defasında,
Ayda yıl bir gibiydin oysa,
Ben seni sevmeyi fazlaca abarttım.
Sabah seninle uyanıp,
Akşam seninle yattım,
Bütün gün yanıma seni aldım,
Ne mi oldu sonunda?
Karaya vurdum,
Tepeden tırnağa ,
Yaş içinde kurudum.

Ben bıra

Bir şey var çözemediğim,
Gün ışığına düşman şu gözlerimde,
Ay ışığının cazibesi mi beni benden eden,
Yoksa uykuya direnen gözlerim mi,
Türlü fikirlere davet eden,
Yok başka bir şey bu,
Kainata karşı gelmek gibi,
Tek düzeliğe aykırılık etmek gibi,
Onca söylenmişliğe,inanmışlığa rağmen
Mesela

Sen benim karanlık yanımsın,
Kalbimdeki yol ayrımımsın,
Yar mısın yoksa düşman mısın?
Sen şu ömrüme zarar mısın?
Koşsam, uzak yollar aşsam
Seni bağıra çağıra haykırsam,
Adına türküler yaksam,
Varır mıyım bir avazda yanına?
Özlemek ne demek,
Vuslatı bilmeyen için,
Ayrılık ne kadar acıtır,

Sahi kimdim ben,
Nasıl bir şeydim yolun başında?
Biraz mahcuptum galiba,
Ürkek, samimi, fazlaca şeffaf
Ne güzel insandım aslında.
Sonra ne mi oldu?
İnsan yanlarımı törpüledim,
Merhametimin ucundan bağrından kestim,
Bu kör olası düzenin içine böyle girdim.

İnsan yanlarımı kaybettim yavaş y

Bu aralar öyle hasretim ki sabaha,
Gün ışığını yudum yudum koklamaya,
Geceler esir aldığından bu yana,
Gönlüm güneşi göremedi kana kana.
Yorulmuşluk da var bir o kadar,
Belki herkes kadar, belki herkese zarar.
Ne de olsa hep anlatmak isteyip de,
İşin sonunda susmak var…

Çöreklendi gecenin

Sevmek mi? Ben seni sevmedim ki…
Sen değilsin benim sevdiğim,
Gönlümde başka bir adam var eminim,
Eli, yüzü, gözü senin gibi aynı,
Ama içimdeki yansıması farklı.
Sen hiç üzerine alınma,
Bende bir suretten ibaretsin,
Ben istediğim sürece benimlesin,
Yol verirsem çeker gidersin.

Vakit geldi

Seni düşünmek geceler boyu,
Ve yanmak sana,
Anlatmak sağa sola,
Dayanamayıp yazmak sayfalara,
Gözlerinin kahvesini anlatmak,
Ve bakarsam yüzüne,
Saçının her bir telini saymak,
Akan zaman inat,
Hep içimde saklamak seni,
Ve arındırmak seninle kendimi,
Güne güzel başlamak,
Yüzün hafızama gel

Yorgun değilim sadece kırgınım,
Kederli ellerim bitkin düştü yazmaktan,
Yazgımda sahtelikler tanımaktan,
Kafamda türlü türlü şeyler kurmaktan,
Bir o yana bir bu yana savrulmaktan,
Yapmacık hayatların sözde saltanatlarından,
Ben de nasibimi aldım.

Değmeyeceklere anlam yükleme devrini,
Kapat

Kuzeye dönüktür yüzüm,
Soğuklar çeker beni oldum olası,
Buzlarla örülü bir siluetin ardında,
Yangınlar saklamak ne zordur bilir misin?
Bilmezsin tabi, bilemezsin
Sen öyle yüzeye bakmaya devam et,
Sadece gözlerin kamaşır ayazdan,
Yaklaşamazsın,
Soğuklar da yakar insanı,
Sen de böyle yanacaks

Gece kendini hatırlatmaya başlarken,
Ben dönülmez yollar arefesindeyken,
Göz kapaklarım yorulmuş, aşağı düşerken,
Bu neyin inadıydı acaba uykuya direnirken…

Zaman hiç geçmezmiş gibi gelir ya,
Bir o kadar da pervane gibi döner ya,
Bir de bakmışsın geriye doğru olur ya,
Ne çok hasret var ne ç

Ey halden anlamayanım,
Gözümden kendini atanım,
Yandığım, söndüğüm ve yaktığım
İzin ver yere çakılayım,
Ellerimi tutma,
İnsafını konuşturma,
Diplerden kendime yer bulayım bırak!
Olmayacak başka türlü,
Görmeyeceğim yüzünün karasını,
Durduramayacağım arayışlarımı,
Sana adayacak ne söz kaldı

Bir ağustos böceğinin
Yaz tutkusu gibi sevdim seni,
Biraz şımarık, biraz hoyrat
Azıcık karışık, çokça aşık gibi.

Bilinmeyenlere doğru yelken açmak benimkisi,
Maviye tutkulu, yeşile hayran
Toprağa alışık, ağustosa düşkün
Öyle sevdim işte seni.
Sonunu düşünmeden,
İçimden kötülük geçmeden,

Hatırlıyor musun?
Bir hışımla çıkmıştın giderken,
Hiç dönmeyecek gibi.
Gözlerinden ateş çıkar gibi baktın,
Nefret eder gibi.
Beni yedi düvele sattın,
Güya alacaklı gibi.
Bir türlü yakamı bırakmadın,
Adi bir suçluymuşum gibi.

Oysa her gün ki gibi bir gündü işte,
Sen yalan söyleyecektin,

Zaman ne çabuk geçti,
Geçmez dediğim ne varsa geçip gitti,
Dinmezlerim dindi,
Yaralarım iyileşti,
Bir sen kaldın gitmeyen, bitmeyen.

Bir bilsen bendeki seni,
Söyleyebilsem,
Sen hiç benden dinlemedin ki kendini,
Benim seni gördüğüm gibi,
Aynada bile bakmadın suretine.

Gönül perişan oldu

Çok eski zamanlardan birinde,
Bir çocuk yaşarmış.
Yorgun bakışları varmış,
Durgun gözleri, mutsuz yüreği
Bir parça huzur ararmış,
Ama ne fayda,
Etrafında kim bulmuş ki,
Sıra ona gelsin.

Dünyaya gözlerini açar açmaz,
Kocaman bir öfkenin ortasına doğmuş,
Hiç bitmeyen,dinmeyen bir öfke…
Ön

Benim adım çaresizlik,
Kaçınız tanıştı benimle?
Kaç ocak söndürdüm kim bilir?
Kaç yürek dağladım?
Ardımda kaç gözü yaşlı bıraktım?
Böyleyim ben,
Tarumar etmeden duramam,
Benimle bir kez karşılaşmak,
Yeterlidir hayatınızı karartmaya.

Evet siyahım ben, kapkara
Ama bu kara gözünüzü alır,
İ

Ben seninleyken kendimi hep yalnız hissettim,
Yolun başında böyle hayal etmedim,
Gülüşlerimiz olacaktı bizim,
Saatlerce konuşmalarımız,
Yara değil yar olacaktın,
Bir delik de sen açmayacaktın.
Varlığınla özlettin kendini,
Yokluğun da apayrı bir cehennemdi.

Bedeninle ruhunu bir görmek istem

Söylediğin kadar seviyor musun beni?
Adım dilinde değil de gönlünde mi yazılı?
Her gittiğin yere beni de mi alıyorsun?
Eğer öyleyse gerçekten, sahiyse sözlerin
Git, aşkını da meşkini de alıp da git!
Yıllanmış, yasaklanmış göz ağrınsam,
Kader deyip yaşamışız, ayrı yollara sapmışız
Benim rotam

Sen benim yaralarımı sarma,
Umar beklemem yara açandan yana,
Çok mu değer veriyorsun bana,
O vakit arama; halimi, hatırımı sorma.

Sen bir kez ararsın beni,
Ben telefon elimde beklerim seni,
Sen bir kez canım dersin,
Ben canımın ötesinde duyarım sesini.

Kolay mı sanırsın ötelemek,
Her g

Seni kim yıkabilir ki senden başka deme,
Gün gelir güvendiğin dağlar yıkar,
An gelir inandığın sözler yakar,
Bir de dayandığın liman kaçar,
Seni senden gayrı herkes satar.

Kimseyi sevemem bir kez daha deme,
Seversin, hem de öyle bir seversin ki
Gün gelir dediklerinin altında ezilirsin,
An

Güzün gelmişim bu diyara,
Savruluşum bu yüzden,
Yaprak misali bedenimin,
Düşüşü mevsime ithafen.
Anlatması çok zor, susması felaket,
Gönül gözüm hep aralık kaldı,
Yamalı çocukluğum, gençliğim,
Hasret dolu iteklenen kalbim.

Herkesin azdır bir şeyleri,
Kime sorsan dertli, karışık,
Kiminin

Ey gözlerinin karasında yok olduğum sevgili!
Bugün seni öyle özledim ki,
Öyle çaresiz, kimsesiz, sensiz
Yarın bambaşka bir güne uyansam,
Bir gemiye binsem sonra,
Şöyle hafifi hafif bir rüzgar esse,
İçimde nasır tutmuş düşünceler bir kenara çekilse,
Ruhum dinlense, benliğim yenilense
Sonra bi

Aşk mısın nesin bilmem ama,
Garip bir şeyler var sende,
Tanıdık olmayan şeyler…
Hava gibi, su gibi, yemek gibi,
İnsanı kendine bağlayan şeyler…

Aklına geliyor muyum bilmem ama,
Müthiş bir şey var sende,
Bana çok iyi gelen şeyler,
Merak gibi, umut gibi, düş gibi,
Ne zamandır unuttuğum şeyl

Ben senden bir ikindi vakti sonrası,
Bir akşam yemeği öncesi vazgeçtim,
Yokluğunda uzun zaman
Akşam yemeği yiyemedim biliyor musun?
Zayıfladım,halsiz düştüm
Etrafımda kim varsa sordu,
“Neyin var?” diye,
Diyemedim yokluğu koydu,
Yemeden, içmeden kesildim diye.
Gurur yaptım uzunca süre,
Bok

Sendin benim öbür yarım,
Aşka inanan saf yanım,
Gittin ya çok yalnızım,
Tut elimi yürek sızım.

Kırık dökük bir hikaye,
Ben koca bir virane,
Sensiz ortada kaldım
Ben bir tek sana yandım.

Biliyorum ben yalancıyım,
Senin içinde bir sancıyım,
İzahı yok açtığım yaranın,
Bir görsen nasıl za

Çok zaman geçti yüzünü görmeyeli,
Bir çift laf etmeyeli,
Geçti de ne oldu sanki,
Benden eksilmedin gitti.
Yokluğun her günü iki kez yaşattı bana,
Zaman o kadar durdu hani,
Durdu da ne oldu sanki,
Tüketemedim gitti seni,
Teslim edemedim geleceğe geçmişi,
Ben sende ezberlerimi unuttum sevgili

Biz seninle hiçbir şey değiliz,
Ne yar olabildik gönlümüze,
Ne yaren olabildik dertlerimize,
Benden seni anlamamı bekleme,
Çünkü ben taşralı bir kadınım,
Sense büyük şehrin serserisi,
Göremem dünyayı senin gözünden,
Kulak tıkayamam her söze öyle,
Hele şöyle rahat tövbe billah olamam,
Alırım

Şimdi ne olacak biliyor musun?
Önce ayrılık tatlı gelecek,
İlk haftalar çabucak geçecek,
Saldıkça salacaksın kendini,
Oh be rahatladım diyeceksin,
Sonra yavaştan bir boşluk başlayacak,
O boşluk büyüyecek giderek,
İçinden çıkılmaz bir hal alacak,
Önce nefret edeceksin benden,
Sonra nefretin

Yasaklı bir şarkı gibiyim,
Yazılmaması gereken bir şiir,
Okunmaması gereken bir kitap,
İzlenmemesi lazım gelen bir film,
Unutulması gereken bir hediye gibiyim.

Uzatma ellerini yanarsın,
Bak avuç içlerim simsiyah,
Yanmaktan rengi küle çalmış,
Korkman gerekirken benden,
Kalmaktaki ısrarın n

Bu sana son şiirim saudade,
Yoruldum artık seni özlemekten,
Gelmeyecek olanı beklemekten,
Sayfalarıma senin ismini hecelemekten,
Ben de ümidi kestim bak senden.

Bu sana son haykırışım saudade,
Bıraktım seni kuş misali göğe,
Ardından bakakaldım öylece,
Sen göklere aitsin kanatlandın bir ker

Senin adın hayal kırıklığı olsun,
İnsanın içine oturan cinsten,
Ender rastlanan bir mikrop gibi,
Sinsi sinsi hücrelere yayılan,
Arınmak istedikçe daha çok yapışan,
Nefesini zorlayan, nabzını zıplatan…

Hani vardır herkesin etrafında birileri,
Yıkar, döker, çökertir sendeki iyileri,
En beter

Hiçbir zaman değerimi bilmedin,
Üstelik de inanılmaz bencildin,
Herkes seni sevsin, dinlesin
Senin için bir şeyler yapsın ama
Sen hiç yerinden kıpırdama istedin.
Oh ne güzel dünya, ne rahat hayat
Bunun için gelmişsin cihana,
İnsan yanlarımı sömürmek için.

Merhametimi sonuna kadar kullandın

Sen benim sırtımı yasladığım dağımdın,Omzunda ağladığım dayanağımdın,Elim, kolum, gözüm, ayağımdın,Yokluğun nasıl yaşanır öğretmedin ki?Hani hep derler ya olan ölene olur,Kalan bir şekilde yaşar diye,Öyle mi olur gerçekten?Olan ölene mi olur sadece?Kalan yasını tutar, görevlerini yapar,Sonra da deva

Ben seni özlemek istemiyorum aslında,

Yoruyor be canım derin hasretin,

Belki özlemeyi hiç sevmiyorum,

Hele imkansız aşka falan hiç gelemiyorum.

Bunun uykusuzluğu var,

Şarkısı, şiiri, gecesi, acısı var; var da var.

Pe

Her katil görmek istermiş,

Arkasında bıraktığı enkazı,

Ve mutlaka olay yerine gidermiş,

Tamamen çıktı mı diye canı.

Sen de geleceksin bakmak için bana,

Elinde değil, merak edeceksin,

Öyle ya gerçekten öldüm mü?<

İstedim ki kafamdaki insan ol,

Seni hayal ettiğim gibi kal,

Ben seni öyle bir yere koydum ki,

Hep orada dur, gözünü alçaklara dikme,

Sabitlen, seni gördüğüm yerden inme.

Ama olmadı, yapamadın sen de.

Ben öyle istediğ

OKUMAYA DEVAM ET

OKUMAYA DEVAM ET

OKUMAYA DEVAM ET

OKUMAYA DEVAM ET

Sana hiç okumayacağın şiirler yazdım, Hiç duymayacağın türküler yaktım,  OKUMAYA DEVAM ET

OKUMAYA DEVAM ET

Bu hayatta çok erdemli olamadım kabul,

Bazen pembe yalanlar da söyledim,

Sırf başkalarını mutlu etmek adına

Olmayacak yollara da saptım.

Ama kimseyi kandırmadım,

Başka biri gibi davranmadım,

Rol yapmayı zaten becere

Bir insan kaç kez ölür? Kaç kez diri diri gömülür? Ve kaç kez o enkazın ardından sağ çıkar? Hiçbir şey olmamışçasına yaşar?&

Bir kere gittikten sonra,İçimizde bittikten sonra,Gelmesin zaten o gideninBirazcık da olsa aklı varsa.Ne gidenler uğurlanır gönülde,Ne yitirilenler gömülür en derine,Üzerinden kaç sevda geçer.Sonrası mı, sonrası hep çivi misaliHer gelen bir öncekini unuttururÇivi üstüne çivi çakılır kalbe,Her çivi b

Olmaz dediğim ne varsa oldu,Yapmam dediklerimi bir bir yaptım,Hep bununla mı sınar hayat?Asla dediklerini mi başına kakar?Ne zor büyük konuşmak,Dediğin her lafı boğazında tutup,Hiçbir şekilde yutkunamamak.  Ah hayat sen nelere gebesin öyle,İnsanı yoldan çıkaran da sen,Dümdüz yolda yürüten

Ben öyle basmakalıp laflar sevmem,Gönül yapmak için sıradanlığa hiç gelemem,Yüreğine düşen ince sızına yakışmaz bir kere,Şöyle afili laflar edeceksin hak edene.Kolay mı serde takılı kalmak,Kalbinin en derinine saplanmak,Emek gerek sevmek gerek güven gerekPeki bunlar için neler yapmak gerek?Böyle diy

Yapacak çok şey vardı,Bahane bulacak daha çok şey,Hep öyle olmaz mıydı zaten,Bir yanımız güller açar,Öbür yanımız mezar kazar.Yarın diye diye ömrü yarıladık.Çocukluk büyümek uğruna,Gençlik akıllanmak uğruna,Gitti ve gidiyor da…Giden gitti eyvallah…Nur içinde yatsın yitirilenler,Ama bu kadar giden ye