Ben hiç çocuk olmadım,

Fazlaca yaşlıydım bir kere,

Fazlaca aklı başında,

Etrafımdakiler birbiriyle yarışırdı,

Ben sadece kendimle.

Onlar doyasıya keyif alırdı,

Ben güz olur yapraklarımı dökerdim.

Hiç atamadım o deli ruhu içimden,

Doyasıya koşmadım, yorulmadım.

Olmadı işte, olduramadım.

Şimdi şu olgun yaşımda,

Aklım yarım başımda,

Bir yerlerde bir eksik kalmışlık var da,

Tam da bu kafayla tamamlamak var ya,

İşte ona bile güç yetiremiyorum.

Şimdi bile aynıyım aslında,

Fazlaca yaşlıyım,

Fazlaca farklıyım,

Şu olgun yaşımda,

Aklım yarım başımda…