Lavinya Dergisi

EL VERMEM
Alev YALÇIN DELİTUNA

Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…

Ben senden bir ikindi vakti sonrası, Bir akşam yemeği öncesi vazgeçtim, Yokluğunda uzun zaman Akşam yemeği yiyemedim biliyor musun? Zayıfladım,halsiz düştüm Etrafımda kim varsa sordu, “Neyin var?” diye, Diyemedim yokluğu koydu, Yemeden, içmeden kesildim diye. Gurur yaptım uzunca süre, Bok sürdürmemeye çalıştım kendime, Sonra dayanamadım , Hepten koyuverdim her şeyi. Anam,babam,kardeşim,dostum Kim varsa işte toparladı beni, Sensizliğin merhemi yoktu tabi. Dikilip karşıma affet diyemezsin, Hakkın yok aşk dilenemezsin, İyi niyetlerimin kullanım tarihi bitti, Artık ben de bittim. Üzerine bir çizik çektim. Karşıma geçip bakma öyle, Bir şeyler söylemeye çalışma, Görmüyorum artık seni, Duymuyorum çünkü sesini. Ben sana çoktan yeminliyim, Yalandan aşkına tövbeliyim, El vermem, gidişlerdeyim Bir garip bitişlerdeyim.