Söylediğin kadar seviyor musun beni? Adım dilinde değil de gönlünde mi yazılı? Her gittiğin yere beni de mi alıyorsun? Eğer öyleyse gerçekten, sahiyse sözlerin Git, aşkını da meşkini de alıp da git! Yıllanmış, yasaklanmış göz ağrınsam, Kader deyip yaşamışız, ayrı yollara sapmışız Benim rotam bellidir, tek çizgidir Dümdüz giderim, sağı da solu da seçilir. Sen hiç koynuna alıp uydun mu sessizliği, Susmanın asaletine sığınıp, Kandırdın mı kendini sayısız kere? Hani hep netlik mertlikmiş ya, Ya anlatamamak, konuşamamak Bin kere provasını yapıp yapıp Sıra bana gelince tutulup kalmak, Öncesini sonrasını kırk kere hesaplayıp, Sadece aynalara baktıklarınla kalmak. Kolay mı sanırsın tüm bunları yaşarken, Bir de öbür yüzümü takmak. Sevda konuşanın, anlatanın hakkıydı Benim gibilerse zalimlikleriyle yaftalıydı, Marifetli sayılır aşkını haykırabilenler, El üstünde tutulur, itiraflarıyla övünenler. Kaç yıl geçecek anlaman için beni? Kaç yemin kaç söz bitecek senin nazarında? Gözlerimde kendini görebilecek misin? Söylediğin kadar seviyorsan beni, Sen bende kendini sezebilecek misin?