Öfkesi cehennemidir insanın, Merhametiyse en büyük yenilgisi, Ben en çok kendimle baş edemedim bu hayatta, Öncelerimle hesaplaşamadım, Ne yenilgiyi kabullenebildim, Ne zaferlerimle yetindim, Arada derede kalmışlığıma yorgun düştüm, Sürgünlere verdim kendimi de, Dindiremedim yüreğimdeki ateşi, Onca yol yürüdüm,yeni insanlar tanıdım Kaçtım;herkesi, her şeyi ardımda bıraktım da Olmadı,yapamadım. Suskunluğum ezdi geçti hürriyetimi, Esaretim bundandır, Dalgalara karşı durur yıkılmam da, Gider bir kaşık suda fırtınalar koparırım.