Lavinya Dergisi

ARAF
Alev YALÇIN DELİTUNA

Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…

Aklım başımda değil bu aralar,
Sana ziyan etmekle meşgul anlarını,
Söylesene niye o gözlerine koymadın beni?
Niye araflarda kaldım ben böyle?
Sende kendimi görmüştüm oysa,
Demek ki  sadece görmekmiş benimkisi,
İçine işlemek gerekmiş,
Ancak öyle olunca sevda olurmuş,
Ben sende sevda değilmişim.
 
Ben böyle imkansızı isteye isteye,
Bir ömrü kuruttum,
Yokluğunun karanlığında kendimi unuttum,
Düşlerimi kanattım peşinde,
Yaralandım Ey Aşk! Dağıldım.
Parça parça ettin beni,
Her bir zerreme sen kattım,
Sonra yine öyle iyileştim.