Yazılabilecek ne çok şeyi yazdım sana, Anlatabileceklerimi kendime göre anlattım, Ama sen anlamadın be canına yandığım, Ne yaparsam yapayım, ben sende gördüğün kadarım Uğraşsam da boşuna artık anladım. Sözcüklerim hafifletmez nasırlaşmış düşüncelerini, Yerle yeksan oldun ağzımı her açışımda, Ben önce kendimi yaktım her defasında, Sen de dönüp durdun küllerimin etrafında, Diyemedim tek bir söz, serinletemedim içini Ne çok üzgünüm bir görebilsen! Sendeki kedere mi dertleneyim, Bendeki güzelliğine mi sevineyim bilemedim. Seni ilk gördüğüm gün düştün yüreğime, Senden kaçmak için gittiğim her yolda, Yine seninle karşılaştım. Kılıçlarımı kuşandım öyle çıktım karşına, Yok, yapamadım; seninle savaşamadım. Şimdi sen bunları itiraf say, öyle duy beni İstesem de bir daha diyemem ki, Ne olursun bırak git beni kendimle, Sırdaşın olayım,yoldaşın olayım,ne istersen o olayım Yeter ki sevdanı söküp atayım. Darmadağınım görmüyorsun, Kalbim yorulmuş şefkat eksikliğinden, İnzivaya çekilmiş aşk dilenen yanlarım, Suskunluğum azrailim olmuş, korkarım Ne zaman çok sevsem,yaralar dağlarım.