Benim adım çaresizlik, Kaçınız tanıştı benimle? Kaç ocak söndürdüm kim bilir? Kaç yürek dağladım? Ardımda kaç gözü yaşlı bıraktım? Böyleyim ben, Tarumar etmeden duramam, Benimle bir kez karşılaşmak, Yeterlidir hayatınızı karartmaya. Evet siyahım ben, kapkara Ama bu kara gözünüzü alır, İhtişamı yakar, kavurur. Öyle hafife almayınız beni, Önce etkilerim sonra yol veririm, Severim ben bitirmeyi, Bu nedenle benimle tanışırken, Birçok kez düşününüz. Hangisi daha yeğdir? Yolun sonunu hep ensende hissetmek mi? Ölüp ölüp dirilmek mi? Bir seçenek daha var aslında, Benimle hiç karşılaşmamak… Şimdi siz seçin, Görkemiyle büyüleyen bir alacakaranlık mı? Yoksa sizi olduğu gibi kabul eden sade bir aydınlık mı?