Her katil görmek istermiş,

Arkasında bıraktığı enkazı,

Ve mutlaka olay yerine gidermiş,

Tamamen çıktı mı diye canı.

Sen de geleceksin bakmak için bana,

Elinde değil, merak edeceksin,

Öyle ya gerçekten öldüm mü?

Ruhumla bedenimi böldün mü?

Emin olmak isteyeceksin,

Belki de pişmanım diyeceksin,

Şöyle uyduruktan gözyaşı dökeceksin,

Utanmadan bir de af dileyeceksin,

Yok öyle yağma, hiç boşuna çabalama

Bir tokat gibi söylediğin sözleri

Hiç söylememiş sayamazsın,

Ağzından çıktı bir kere geri de alamazsın.

Ben senin her sözünde defalarca öldüm.

Aylar aldı kendime gelmem,

Kulaklarımda çınladı sesin, sözlerin

Unutmayı çok denedi silemedi beynim,

Bıraktığın enkazı çoktan kaldırdılar,

Haydi sana geçmiş ola…

 

Bir tek yüzünü silemedim aklımdan,

Unutmamak için açtım baktım fotoğrafına,

Acaba anlar mısın diye de korktum.

Ben böyleyim işte bir garibim,

Kapı duvar olmakta üzerime yok,

Gel gör ki içimde derman da yok,

Saçmalamak bu biliyorum, çok acınası

Ne yapayım; kızsam da kırılsam da

Yüzündür beni ayakta tutan,

Yüzündür kuvvet bulduran,

Çelişse de varlığınla, korkunçluğunla

Yapacak bir şey yok.

Seni sevmek güzeldi evet,

Bozmadan önce tılsımını,

İnan ki seni düşlemek daha güzel,

Bozacak bir sen yok nasılsa.

Seni düşlemek uçuşmak gibi,

Hem korkmak hem hayatta kalmak,

Seni her özlediğimde

Korkuma tutundum ben,

Sana her söylemek istediğimde

İçime akıttım ben.

 

Sen hiç bilmeyeceksin,

Seni sevmedim farz edeceksin,

Sen hiç sevinemeyeceksin,

Benden duyduğunla yetineceksin.

Bu da senin cezan olsun,

Üzgünüm mükafat yakışmaz sana,

Bu da senin lanetin olsun,

Bu da senin içine otursun,

Bizim de sonumuz böyle olsun…

 

Olsunlara bel bağlayanlara ithafen…