Ben seni karmakarışık gecelerimin, Suskun sabahlarında tanıdım. O zaman çarpıldım gözlerine de , Alamadım kendimi sana meyletmekten. Yanlıştın benim için Ey Aşk, Ruhumun gemilerini yaktım,yıktım uğruna Şimdi söylesene hangi deniz alır beni kabul eder? Hangi gecemin sabahında seni düşünmekten alabilirim kendimi? Ve ben sen olmadan geldiğim bu günlere, Yokluğunla baş edip nasıl çıkarırım yüzümü güneşe? En kötüsü de ne biliyor musun? Ben nasıl ben olurum artık, Sensiz bir ben olmak öyle korkunç ki, Öyle zor ki bu bendeki sen, Öyle çaresiz,sessiz öyle, Öyle öylelerin ötesinde ki…