Lavinya Dergisi

TÜKENDİM
Alev YALÇIN DELİTUNA

Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…

Zaman ne çabuk geçti, Geçmez dediğim ne varsa geçip gitti, Dinmezlerim dindi, Yaralarım iyileşti, Bir sen kaldın gitmeyen, bitmeyen. Bir bilsen bendeki seni, Söyleyebilsem, Sen hiç benden dinlemedin ki kendini, Benim seni gördüğüm gibi, Aynada bile bakmadın suretine. Gönül perişan oldu peşinde, Havasız, susuz kaldı Neylesin başka gülüşleri, yüzleri Yokluğunda her yüz birbirinin benzeri, Her gülüş sadece öteki, Ne olacak böyle? Hep ihtimal mi kalacaksın bende? Bu eller saçlarında gezinmeden, Tek bir kelime edemeden, Yolun sonunu hiç göremeden, Gözlerim kirpiklerine değmeden, Tükendim, bittim işte…