İnsan hep mi olmayanı ister? Gelmeyeceğini bildiğini mi bekler? Keşkelerini önce sıraya dizer, Sonra olmayışlarını mı izler? Bahar da neymiş? Ben zamansız gelen kışlara alışkınım, Ellerim titreye titreye donmaya, Ansızın gelen bir yağmurla ıslanmaya, Hayatı yarım yamalak yaşamaya adanmışım. İşte bir ömür nasıl harcanır? Böyle diye diye, Bitmeyen bir bekleyiş içinde, İnsan kendini hep mi imkansıza yakıştırır?