Gece bugün ayrı bir katran rengi almış, Kafam dumanlı,gözlerim yakını bile seçemiyor, Neye tutunsam sanki elerimden kayıp gidiyor, İçim iyice alacalandı Ey Yar! Duymazsın,bilmezsin,halimden anlamazsın. Nasıl yorgunum,nasıl enkaz,nasıl berbat. Derman kalmadı tutunacak yerlerimde, Yalanlar uyduracak halim yok ki kendime, Allak bullak olmuşum,bitmişim Salmışım iyisinden benden öte bir beni, Her şeye,herkese bir güzel yor vermişim, Of nasıl bayır aşağı itmişim hem de görme, Bir sana “Dur!” diyememişim. “Yeter çık içimden.” Demeye bile yeltenmemişim, Hoyrat hallerimden eser kalmamış, Asiliğim diz çökmüş dikenli sözlerine, Nasıl yorgunum,nasıl enkaz,nasıl berbat. Bütün yolların sonu yalnızca sana çıksa, Mesela senin adın aşk olsa, Hani olmaz ya bensiz gözlerin bağlansa, O akıp giden dilin tutulsa, Sadece bana gelince konuşsan, Sadece beni görünce için açılsa, Kapılsan gitsen bana,hep bana…