Lavinya Dergisi
HÂLÂ BİR ŞANSIN VARKEN
Alev YALÇIN DELİTUNA
Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…
Yapacak çok şey vardı,
Bahane bulacak daha çok şey,
Hep öyle olmaz mıydı zaten,
Bir yanımız güller açar,
Öbür yanımız mezar kazar.
Yarın diye diye ömrü yarıladık.
Çocukluk büyümek uğruna,
Gençlik akıllanmak uğruna,
Gitti ve gidiyor da…
Giden gitti eyvallah…
Nur içinde yatsın yitirilenler,
Ama bu kadar giden yeter!
Bir dur deme zamanı olmalı,
İnsanın bir ayarı olmalı bir kere,
Bir durak noktası olmalı,
Bazen de zorlamayıp, bırakmalı
Şöyle bir safralardan kurtulmalı.
Yoksa geçer mi hayat denilen şey?
Geçer belki yine de,
Ama teğet ama delerek
Sense içinden geçmeyi seçerek.
Bir şans ver kendine,
Sen olduğun için,
Layık olduğun için.
Bundan sonrası uğruna,
Yarınların uğruna,
Saat kaç olursa olsun,
Takvim hangi zamandaysa dursun.
Hâlâ bir şansın varken,bir giderin varken
Hâlâ bir gözlerini kapamamışken,
Hâlâ aklın başındayken,
Sözcüklerin ağzından çıkabiliyorken…