Ey gözlerinin karasında yok olduğum sevgili! Bugün seni öyle özledim ki, Öyle çaresiz, kimsesiz, sensiz Yarın bambaşka bir güne uyansam, Bir gemiye binsem sonra, Şöyle hafifi hafif bir rüzgar esse, İçimde nasır tutmuş düşünceler bir kenara çekilse, Ruhum dinlense, benliğim yenilense Sonra bir de sen gelsen üstüne, Zaman o anda kilitlense, Mahcup mahcup baksan öylece, Ellerim yüzüne değse, Öyle yoksun ki, Yokluğunla bütünleşmiş düşlerim, Korkar oldum varlığından, Ya tutmazsa dizlerim, yazmazsa ellerim…