Neden insan hep geç kalır? 

Sevgiye, sadakate, güvene 

Neden kıymet bilmez sevilirken? 

Yüzünü başka yöne çevirir, 

Güvenin doruğundayken. 

Ağır gelir tabi, 

Kolay mı onca mutluluk yükü? 

Taşıyamaz her omuz, 

Bindikçe biner üstüne, 

Yabancı gelir, zor gelir 

Sorumluluk almak istemez. 

Fazla iyilik maraz getirirmiş ya, 

Aynı onun gibi işte 

Tipik insanoğlu, kaldıramaz. 

O zaman ne yapmalı? 

Çok sevmemeli, kıymet vermemeli 

Ya da belli etmemeli 

Teğet geçmeli bazı şeyleri, 

Her şey sözde iyilik için ya 

Fazlası aptallığa girmez mi? 

Hiç gerek yok fazla iyiliğe, 

Fazla şefkate hatta fazla sadakate bile 

Aşırı her şey değersizleştirmez mi? 

Nankörün aklına şeytanı düşürmez mi? 

O vakit, bir yerde dur demeli 

Kendini çok da fazla üzmemeli, 

Hikayenin trajik sonunu getirmemeli, 

İnsan önce kendini sevmeli…