Şu kültür, gelenek görenek falan dedikleri ne garip şey bazen. Anne babalığı, yani insanın o vasfını (bazıları için şansını) bile etkiliyor. Hem de öyle büyük öyle kocaman etkiler ki bakarsanız; Çocuğunu kucağına almaktan, adıyla seslenmekten dahi şiddetle geri duran bir kesim var mesela. Çok büyük
Yazmayı bir hobi değil de, üzüntümü, kırgınlığımı, sevincimi, mutluluğumu, kısaca beni ben yapan duygularımı ifade ediş biçimi olarak görüyorum. İçimi dökmek için, yazmayı insanlardan daha yakın bulurum.
Derler ya hani; “Dünyayı sevgi kurtaracak” diye, sevgin seni, en sevdiklerini kurtarmalı önce.
Lavinya Dergisi
Yazarlarımız
KONU BAHARDAN FAZLASI
Gelişine diyorum baharın, her seferinde bu kadar sevinen kaç kişiyiz bilmem. Ama epey sadık baharseverler olduğumuzu söyleyebilirim. Çünkü düşünsenize; yaz yavaş yavaş giderken sonbahar kendini gösterir. Koca bir mevsim biter kara kışlar gelir. Bıkmadan usanmadan her yıl o bahar m

KAYBETMEDEN GELSE DEĞİŞİM
Yazdı yine defterine, içi içinden taşacak bir gece; “Şu yazmak da olmasa ne yapardım hiç bilmiyorum.” Ve devam etti Hicran;
“Sevgi uzakları çeken, yakınları iten bir mıknatıs mı acaba?” diye düşünüyorum epeydir. Hep uzakları seviyoruz. Yakındayken (yanındayken) kimsenin kıymetini bilmiyoruz. Yakınl

EĞER ŞÖYLE OLSAYDI
“Eğer koşullar farklı olsaydı, eğer yaşamda hak ettiğim yerde olabilseydim, o zaman her şey çok farklı olabilirdi. Çok farklı olurdu. Eğer hakkım olan yere gelemediysem, bunun suçu bende değil.” diye yazıyordu, yakın zamanda okuduğum bir Agatha Christie romanında. Sonra uzun uzun düşündüm bu cümlele

ANNELİĞİN HER ÇEŞİDİ
Anne kavramı sanıyorum ki her çocuk için çok farklı, biricik anlamlara sahip. Annesi kahramanı olan çocuk da var, celladı olan çocuk da örneğin. Hatta annesi olmayan ya da “var ama olmayan” çocuklar da...“Benim de bir hayatım var” deyip kolayca bırakıp gidebilen “anne”(!) de var, evladı mutsuz, huzu

UMUT KIRINTILI HÜZÜN
Demiş şair;“Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?”Düşündüm sahi,Bir yerlerde kalbi ağlayan da olmalı.Derdi yüreğini aşan varken hani,İnsan bir şeylerden derman bulmalı.Bulamıyorsa tek bir şey şu hayatta yani,“Buna sebep olanlar kim” diye sormalı.Çiçekleri solmuş bir bahçe gibi,İçimiz dert kapladı kapla
ANSIZIN ÇİÇEK AÇABİLİRİZ
Çabalarımız her zaman işe yarıyor mu? Çabalamak hep bizi bir adım ileri götürüyor mu? Hani her çabalayan yolunu bulup akıp gidiyor mu? Ben cevap vereyim; hayır. Gerçekten hayır. Bazen elinizden geleni yaparsınız çünkü, uğraşırsınız ama olmaz. Ne yaparsanız yapın olmaz. Birçok yere