Bir kadın uyuyor mışıl mışıl,Canıyla beslediği umutları çıkıyor keseden.Gözlerinde bir gölge,İçinde yılların hayali,Bir hayatın izleri,An...O an...Kapıda bekleyen bir baba,Bir umut, bir bekleyiş,Bir nefes daha. Yanında bir can var,Nefes almak için çırpınan,Ve annesinin son nefesiyle,Bütün evren
Yazmak, hep içimde bir çağrıydı; kelimelerin büyüsüne kapılmak ve ruhumu bu büyüyle şekillendirmek… Hayattaki tüm duvarları şiirle yıkayıp ,anlaşılma yolunda kalemimle koca adımlar çizmek benim ruhumun yankısı. Okuyanlara duygudaşlıkla yoldaşlık yapmak isteyen biri.
Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.
Lavinya Dergisi
Yazarlarımız
ED
Zehir olsa dudaklarından akan şu bal,Çiçeği benim yüreğim,Düşünüyorum ne kadar sevmiş olabilirim,Senin için dikensiz olacak kadar. Bir anımsan, bir bakışın bile yetse,Her şeyin anlamı değişir seninle,Ruhumda açan her çiçek senin için,Gülüşünle solan, umutla yeşeren. Bazen sessizliğin en de

BEN ÖLÜRSEM
Ben ölürsem, Ağlasın herkes,Karıştığım topraktaKimin ekini,kimin tohumu,Kimin çiçeği olduysa,Herkes ağlasın.Yaşarken sevmediler beni,Kimse ağlamadı gittiğime,Gözyaşlarımı bulutlara sakladım bende,Desinler, ’’O da kendi içini yedi,Herkes onu ezdi çiğnedi.’’Bedenimi son kez yıkayan O da ağlasın.Düşüns

GÖZYAŞIYLA SULANMIŞ
Şimdi toprağımda yaşlı çiçekler büyüyor,Gözyaşlarımla sulanmış kökleri…Ben hâlâ buradayım,Eksik, yaralı ama hâlâ tutunan. Bir çığlık gibi açtım geceye,Sessiz, kimseye değmeden.Kırıldım bin parça,Toplayanı ben olmadan. Bir zamanlar güven derdim,Adını bilmeden verdiklerime.Oysa en derin ihan

BİR NEFES GİBİ SEN
Benim çiçek bahçemdeki her renk sendinRüzgarda dans eden kelebekler,Hepsi senin adını fısıldardı rüzgâra.Uyanırdı solmuş yapraklar dokunuşunla.Yaşam tek bir nefes kadardır…Doğduğun ve öldüğün an arasındakiTek bir fısıltı kadar kısa.Adı olmayan, sesi olmayan,Ama umudu olan bir bağ…sensin.Sensiz geçen

YARIM KALAN LİMAN
Bir liman aradım,Fırtınaların içinde, kaybolmuşken,Kıyısında huzur bulurum umuduyla,Ama en çok o an,Denizin karanlıklarına çekildim.Dudaklarımda bir söz vardı,Beni anlamayan birine,Ben her kelimemde seni beklerken,Sen kelebeklerin peşinden sürükleniyordun.Ben gözlerimdeki yağmurlarla kaybolurken,Sen

"YALNIZ SÖNMEK"
Bırakmak istiyorum her şeyi.Geceyi gündüze çevirmeyi,Gündüzü insanlara anlatmayı,İnsanları kendi içlerine döndürmeyi...Bir çocuğu annesine teslim eder gibiTeslim etmek istiyorum yalnızlığımı.Denizi dalgalara,Kumları çakıllara…Kör karanlıkları usulca alıpBir kenara bırakmak.Sessizce, gürültüsüz.Bir d

CANLAR DERİN YERDE
Canlar derin yerdeSuskun bir kuyunun kıyısındaNe bir çığlık sarar boşluğuNe de yankı bulur kendine sığınacak duvar.Bir gül dalı dokunur usulcaKararmış toprakların sırrınaBir an hatırlar kendini insanYitirdiği yerin tam ortasındaBir gölge yürür düşlerimdenGöğsümde eski bir sancı gibiBen seni anladım

HAYALİN ÖTESİ
Aklıma gelmeyecek şeyleriÖnce bir fısıltı gibi düşlüyorsunHiç bilmediğim sokaklara davet eder gibiGözlerimin önüne hayaller seriyorsunO hayaller ki birer düş değil yalnızcaGerçeğe kurduğun ince köprülerBen daha adını koyamadan duygularaSen çoktan yüreğime izler düşürürsünSessizliğimin kıyısında açıy