Bir kadın uyuyor mışıl mışıl,Canıyla beslediği umutları çıkıyor keseden.Gözlerinde bir gölge,İçinde yılların hayali,Bir hayatın izleri,An...O an...Kapıda bekleyen bir baba,Bir umut, bir bekleyiş,Bir nefes daha. Yanında bir can var,Nefes almak için çırpınan,Ve annesinin son nefesiyle,Bütün evren
Gamze ÖZKAN
Yazmak, hep içimde bir çağrıydı; kelimelerin büyüsüne kapılmak ve ruhumu bu büyüyle şekillendirmek… Hayattaki tüm duvarları şiirle yıkayıp ,anlaşılma yolunda kalemimle koca adımlar çizmek benim ruhumun yankısı. Okuyanlara duygudaşlıkla yoldaşlık yapmak isteyen biri.
Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.