Lavinya Dergisi
SEN GÖNLÜNÜ ÖLDÜRME 
                    
                    Gamze ÖZKAN 
                    
            Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.
Sen gönlünü öldürme
Yol uzun, gurbet derin
Taş da susar zamanla
Dert de geçer, serin serin 
Bir sandım, kırıldı taş
Meğer içi dolu hüzün
Taş sandım, suya döndü
Aktı gitti her bir gün 
Azaldım, sustum içten
Eksildikçe yandım ben
Ne ben kaldım içimde
Ne de sözde bir beden 
Toprak adımı sildi
Gönül sustu, ses soldu
Birlik deyip yürürken
Her yanımda yâr oldu 
Bir kapıydı, kapandı
Işık yoktu, karanlık da
Kalakaldım o yerde
Ne öncesi, ne ardı vardı 
Sen gönlünü öldürme
Her dert geçer zamanla...
            