Lavinya Dergisi
BEYAZ GÜL
Gamze ÖZKAN
Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.
Bir beyaz gül bıraktım ardından
Ne kokusu kaldı ne sıcaklığı elimde
Yalnızca sessiz bir sitem gibi
Usulca soldu kalbimin dibinde
Konuşmadık hiç, biliyorsun
Sözleri susarak aştık biz seninle
Bir sessizlik büyüdü aramızda usulca
Sözsüz bir aşkın, en ağır bedeli gönlünde.
Gözlerin, karanlıkta bir dua gibi
Adımı fısıldardı her vedada
Ama hiçbir dua kaderi değiştirmez
Hiçbir beyaz gül seni saflaştırmaz.
Şimdi rüzgarlar taşır adını
Ben her sabah o gülü sularım
Ne umarım,ne unuturum
Sadece yaşarım, senin yokluğunda beyaz bir yarım