Tebessümce konuşmak istiyorum Tüm evrenin ortak dilinde Bir gülüşle nasıl anlaşılmaz ki Evrensel bir yazgıda Bütün dudak kıvrımlarında Sevgi aynı anlamda Merhamet bir hoşgörü giysisiydi zamanında Ve farklı değildi hiçbir zamanda Hep aynı insanlığın bozguna uğrattığı O ince düşünce silsilesi… Zalimliğe boyun eğen Umudu tüketen tutsaklık hali… Tebessümce konuşmak istiyorum Kendi dilimde, özgürce… Bir sevdaya göz kırpmadan daha Bilmeden tutkunun zaferiyle güzelleşen ömrün sevisini İliştirmek istiyorum dudağımın kıvrımına Kimsesiz de olsa bir tebessüm iğnesini… Minarelerim yıkıldı aniden asılan yüzlerde İnançlarımın üzerine kurulan dar ağaçlarında Asılan her yüzde bir cana kıyıldı takvimlerde Zalimdi zaman ve Zalimliğe ayak uyduran insanlıktı İnsanlıktan çıkan. Tebessümce konuşmak istiyorum Kimse anlamasa da…(?)