Palyaçonun gözyaşından pencere açılır gözlerimize Kahkahalarla gülünen yüzümüz silindiğinde İçimizde acıların eskiyen yerlerini küle basıyoruz sürekli Sürekli yaraları pansuman hali Şikayetçiyiz hem de gerek var mı bunca yüke? Biz mi dolduruyoruz omuzlarımızı? Yoksa mevsimlik kuşların işi mi bu ayaz taşımak yüreklere Hep bilinmeyen cevapların soruları dolaşıyor zihnimizde Belirsiz karasızlıklar karamsarlıklara dolanmış Ve bir çelişki asılmış boyunlara gitmekle kalmak arasında uzanan bir iple Hikaye asıl burada başlıyormuş işte... Yolmuş Varırmış ona Önümüzde durmuş Engeli çokmuş Adım atılmazmış Set çekilmiş, geçilmezmiş Cefa neymiş ki aslolan vefaymış, vicdanmış Hasret de dert miymiş Can sağlığıymış gerekli olan Tutunacak dallar varmış köklerimizden fışkıran Sonra bir yeşil çam klişesine tamah etmek gerekirmiş Sevgi neymiş emekmiş işte(!) Kabul ettirilmiş ya bir kez Aşkı gömebilirmiş artık her kalp Hayat bir kurummuş çünkü Sen, ben, o, bizler işte işlenen ham madde Ya da bir bağ bahçe Kim daha çok emek verirse, ona yeşermen gerekirmiş Başka türlüsü nankörlükmüş Bir de vicdansızlık ve vefasızlık O bağ bahçede bozum var şimdilerde Üzümler dövülüyor kan kırmızı Kadehlerle yad ediliyor birer birer hatıralara bağlayan sebepler Sarhoşlaşan anıların gelecekten alacağı, Bir de bu canın korkusu; Ya garip kalırsak gittiğimiz yerde? Al yazmalım gitme aşkta garip kalmak da var İş geçmiş işten sürülmüş toprağın Çiti çekilmiş sınırlarının Tel örgüler örülmüş yasaklarına Gitme işte serden geç ama emeği çiğneme Bilmez misin her yiğit bir gün ola döner çocukluğuna böyle hikayelerde Büyüdüğü kasabada bir dünya kurar Üç oda bir salon bir de hanım baş köşesine Bilmez misin her yiğidin vicdan yastığı vardır Uykusu derin olur onların rüyaları arabesk Ne Ferdi’si eksiktir ne Müslüm’ü Gitme al yazmalım adın yüreklerinde slogan kalır bir tek Yadırgarsın Garip kalırsın Şimdi dokunmak istediğin teninde yanarsın Gitme Filmi çekildi bu senaryonun ve karar verildi. Sevgi emekti işte. Kabul et.