Ruha sığmayan sızılar birikmiş gibi gönül kapılarında. Belki de yaralardır kabuk bağlayıp üstü kapanan her defasında. Sürekli elimiz giderdi yarayı kanatacağımızı bile bile yolmaya, Nedenler bazen anlam taşımıyor kanamış yaralarımıza. İçten sessizlikler böyledir, gönlü buruk kalanlarda. Bugünden yarına iz bırakır ardında. İzlerde hatıradır yarasına sevdalılara. Bir buruk sızı kalır geriye hatıraları hatırlayınca. Sessizlikte acı vardır duvarların arkasına saklanan, İşte o acı içten gelir kalbinde dağlanan, Gölü güzel olanın sızlar kalbi derinden, Çünkü acılar da sessizlikler gibi içten.