Öldüm ben Bu kızıl şehrin sokaklarında Adı değişmeli öldüğüm bu şehrin Altında kaldığım dev surlar Sanırsın sınırsız bir mezar... Gitmeliyim bu şehirden ansızın Nemi artmalı mesela gittiğim yerin Sıfıra inmeli rakım. Hazır, haziran kapıya gelmişken Sahili kanatlarımın altında Sarı kumaş gibi biçerken ayak izlerimle Yalınayak, yalın bir şiir gibi Mevsimlerce hep aynı mevsimi Yaşamak isterdim delice... Unutana kadar tüm yaralarımı Sorumsuz ve sorunsuz bir hayatın Tuzlu ve soğuk sularına Yosun yeşili, deniz mavisi ferahlığına Gurbetten döner gibi Sarılmak isterdim uzunca... Adı değişmeli yaşadığım bu şehrin Önemi yok artık yüz ölçümünün Yüzün yoksa baktığım yerde Aynı göğün altında Aynı şehirde, Aynı duygular altında yaşamıyorsak...