Görüyor musun gökleri delip geçen, Semada buluşup sonsuzluğa bürünen, Her gökyüzüne kaldırdığımda kafamı; Yeniden kalbime umudun duygusunu ördürten. Kalbimde yerini almış en güzel duygusun sen. Yüzler hep aynı caddelerde, meydanlarda. Benim asıl aradığım göğün masmavi ufkunda. Her gökyüzüne kaldırdığımda kafamı; Yeniden bahar oluyor yarınlara. Benim sevgim elmanın kurdunda, Çiçeğin açışında, güneşin doğuşunda. Tohumla başlayan yolculuğun ağaçla sonlanışında. Bedenler büyür asıl olgunluk ruhta, Anladım ki gökyüzü benim ruhumda. Sonsuzluğa karışınca bende rüzgar olacağım sonunda… Bıraktım umudu sonsuzluğun ufkuna, Zamanla büyüdü yetişti yarına. Her gökyüzüne kaldırdığımda kafamı; Sarıyor yetiştirdiğim umut, kanayan yaralarımı.