Lavinya Dergisi
KAVYer altında kat kat iskeletler Zaman aşımı yok, ölüm herkesin hesabında Gözyaşları yazılıyor küçük vakitlere Kuşlara yıldız düşer, bana keşke Kurtlanmış düzen, ayıklanmalı kürsülerden Kim avunur kötüler bitecek diye Günah değmemiş el kalmadı Her şey yasak, şarap da Varlığımız çürüttü dünyayı Yürek atıyor ama yaşıyor muyuz? Ne yaman sevişiyor dolarla petrol Toprağın dizinde kabus, maskeler ceplerimize ulaştı Dizlerim tutmuyor, dünyadan soyulmuş gökyüzü Beni sor umudu (ç)alınmış bir çocuğa Çivi kazanır ağaç çürüdükçe, Elçi sen yurduna dön İçim bir kitapta toplanmayacak kadar dağınık Ekber’in müennesine inandım sözünle Gelmedi nefesi sırrıma ses olan yâr Bozgun aniden başlar yumağın ucundaki gibi Bozgun kanatla kav arasında Dağıldım anlamın içine