Lavinya Dergisi

ULU SİNEK GÜNEŞİ ÇALMA
Arşiv

Eski Yazar Yazıları

Bedenimde dinlenen iki göz Odanın ortasında çırılçıplak Unutmuş içimde olup biteni Soluğumu yoran havada bir itiraz gizli Eşitliğin tarafına geçeceğim, ayrı bir hayata İradem toprak olmadan Ne kolay inciniyorum Karşımdakinin ruhunu boşaltmakla uğraşırken Oysa kaybeden de benim özleyen de Başka bir rol gerek ıslanan suratıma Oturduğum şu koltuk artık hayatın içinde değil Çocukluğumun treni geçiyor yolunu değiştirmeden Beni bir durakta bırakacaktı, bırakmadı Karmaşık yollar kapısından geriye, Başka bir düşe geçemiyorum Ulu sinek gibi vızıldama kulağımda Geçmişe daha yakınım senin sesinden güneşin aydınlığından ürkmüyorum Yüzünün yörüngesinden çıkmamak için Her yeni an yeni bir muamma Bana ellerinle seslen