Gözlerim seni arar tüm yalnızlıkların kıyısında, Kalabalıkların içinde kaybolurum, her defasında. Oturuyordun kaldırımın kenarında, sokaklardı derdin de dermanında. Benim aradığım sendin seninse bir başkası oysa. Ben seni özlediğimde sığınırdım anıların kapısına. Zaten bir tek anılar bırakmazdı beni kapının ardında, Anılarla dertleşirdim sensizliği, ben anlatamadım sen anla. Gözyaşlarım, kızgın kalbimi söndürmüyor bu defa… Hislerim hayallere sığamayacak kadar fazla, Anılarla dertleşiyorum her gece ben anlatamadım sen anla, Cümleler bazen yetmiyor kelimeler anlamsız kaldığında. Sensizlik anlamsızlıktan da beter anlamsız kalınca anladım. Her gece yalnızlığımdan düşlerime sığındım… Anılar bitince düşlerimle yenisini yarattım. Hayalin senden daha güzelmiş seni düşleyince anladım. Hiçbir hayal anıların yerini tutmayınca boşlukta kaldım. Ben ne seni ne de hayalini yaşayamadım. Hislerim kapının ardında bırakılınca anladım. Gönlün kırılır diye söylemedim, yazmadım, anlatmadım. Ben de gönlümdeki kapını sana kapattım…