Bütün hazin sevgiler demlenmiş yürekte Zift karası bir hüzün içmişiz sevda diye İnce belli bardaklar acıyı işlemiş çukurlarına Dokundukça izi, parmakların üzerinde Dudaklara değen camın sıcaklığı Kırmızı bir düş olur kokusunda Eritir bir an buz tutmuş gözyaşını Boyun büküklüğünden utanır Kirpikler gölgesinden Mavi gökyüzünün umarsız sevincinin altında Ellerin kaderi beklemek bir sıcak eli Uzun yollar dökülür gözlerinden Sisli bir akşam vakti... Daralan bütün vakitler küskün Serpilen düşler büyür gözbebeklerinde Kararan bulutlar içli bir türkü söyler Saçlarından ağıtlar dökülür kağıtlara Kalemler isyankar ağlatmaya Yitirilen umutlar salınır gökyüzüne Bir başkası tutsun iplerinden diye...