Oda sessiz, oda kimsesiz, Dolaşıyor aşınmış eşyaların içinde. İçimde geleceğe bilenen kuşkular Son yuvalar da tükenmiş ağaç dallarında Yaşıyorum yüzleşerek dört duvarla Dilimde acıya dokunmuş arguvan türküsü Bataklıklar yakın evlere, evler borçlu Otlar günde en az iki kere çarpışıyor rüzgarla Tel örgüler kıyaslandığı bahçelere emanet Serçelerle yoğurdum dağınık bir zamanı Vatansız bir asker sınırları kanla çizili Toprağa özdeş gövdesi, tutuşuyor ertesi güne Günahsız akan kan nara sığınmış, Kalan ömürler arasından. Ezberlediğim hayat yaşadığımdan çok farklı