Böyle böyle öldüm Böyle böyle öldürdüm kendimi Çığlıklar içinde bu dünyadan geçtim. Kolay mı sanıyorsun Asuman? Ellerinin içindeki çaresizliği. Kaçıncı durağındayız bu yanışın? Birbirimizin zikri bitmedi mi hala, Hangi yolu geçmiştik seninle, Hangi şehri terk etmiştik? Gören yok, Çare desen nerede… Bu yokluk bu çile, Kim kalır söyle bu bitmez sanrıda. Yaşadığıma hayat diyorlar, Aşıklara deli. Yok olduk bu alemde. Sonrası hep salı sabahları. Ben gidiyorum artık Asuman. Gözlerin her akşam gelirdi, Artık onlar da yok. Yavaş yavaş kanımdan çekiliyorsun, Seziyorum. Bu aralar soğuk bir kış yaşıyorum içinde Sonra bir bakıyorum Sen orada yoksun Asuman Çok üzülüyorum bana elveda deyişine Artık göç git bu bedenden Beni benden daha fazla alma Görmüyor musun halimi? Sana bana gelemeyen yolları Çok yoruldum çok Asuman Ne gördüğün ben benim Ne duyduğum sen sensin Tende ne can kaldı ne canan İçimde göçmen kuşlar kanat çırpıyor Gitmeliyim Asuman Gitmelisin Sana ne kırgınım ne de kızgın Git buralardan Git saçlarımdan Böyle böyle öldün Böyle böyle öldürdüm seni Sesim titriyor Gizli bir sağnak taşıyorum içimde Bana bırakma bu izdüşümü Su geçmez yollarını Hoşça kal Asuman Hoşça kal…