Kulaklarımda o bilindik ses ve bugünlerde yerle bir olmuş dengem çarpışıyor. Ses: “Yere sağlam bas!” diyor. Dengem: “Devril, odaklanma ve uyu!” Hangisi savaşı kazanacak diye saatlerce düşünebilir, zamanımı boşa akıtabilirim. Hatta dengemden yana bahis tutabilirim. Sesi susturmak daha kolay gibi hissedebilirim. Nihayetinde kulaklarımı kapatabilirim. İşte o benim. Sesin elinde eski bir balta, dengemdeyse ışın silahı varmış gibi görebilirim. Daha kolayı da var, depresyona girip ikisine de küsebilirim! Yapabilirim, edebilirim tercih hep benim. Mutsuzluğuma ne çok bahane bulabilirim. Canımın hiçbir şey yapmak istemeyişini belki de açıklayabilirim. Evet, evet aylarca şu yumuşak battaniyenin altında kalabilirim. Uyanmak istersem kış uykumdan, belki de bu defa sese kulak verebilirim. “Yere sağlam bas!” Biliyorum ben cümleyi, devamı içinde tahminde bulunabilirim. “Kök çakranı çalıştır. Dönüş, karar al, hayata geçir. Kalk uyan!” Konuşmaya başlayan bu seçeneği aslında değerlendirebilirim. Ne kaybederim? Ses, ses, artık seni hayata geçirebilirim; geçirmeliyim! Dengemi bozabilirim. Ya da kendine getirebilirim! Yalın ayak kalabilirim. Toprağa basabilirim. Bir ağaç gibi köklü, heybetli ve sağlam durabilirim. Derin bir nefes alabilirim. Bedenimi ağaç gibi düşünüp kollarımı semaya açabilirim. Evet, bazen yaprakta dökerim. Sanırım şuan tam da o benim. Ama yaz yağmurunda ıslanabilirim, çok severim. Kış ayazını yiyebilirim. Üşürsem eldiven takabilirim. Sonunda baharda yeniden çiçek açabilirim. Erik gibi, kiraz gibi, selvi gibi olabilirim! Basabilirim. Köklenebilirim. İnsan gibi ağaç, ağaç gibi insan! Toprak gibi, su gibi düşen cemreleri izleyebilirim. Bulutlarla konuşabilirim. Allı turnalara selam da söylerim. Bu yumuşak battaniyeyi sandığa kaldırabilirim. Dağ gibi, taş gibi güçlenebilirim. Dengeme söz geçirebilirim. Korkularım ve kaygılarım, heyt beee! sizinle savaşabilirim. Emin olun ben galip gelirim. Dinlerim, isterim, başarabilirim. Şimdiki yılgınlığım sizi yanıltmasın. Ses ve denge ikiniz de benim! Tek bir ağız olun ve emredin! Bana sadece “köklen!” deyin.