Saçlarıma mor yazmalar doladım. Uçları fır dolanan güllere aldandım. Yarı açık perdemden gözüme düştü güneşin yansıması. Kara bulutlar dağılmış artık, rüzgâr kalmış ayazında. İki eş rüzgâr gülü döner durur pervazlarda. Ah bu gün dönümlerinde beni ayrı bir hüzün sarar. Aklıma birden mazide bir park düşer… Bu sefer pencerede parkı izleyen bir kız belirir rüzgâr gülleri yerine. Eş olmak nedir bilmez gözünde sadece özlemi… Bilse mor yazmalara ekler mi fır döndüleri?