İncinin olma hikayesini bilir misiniz? Ya da kelebeğin? İnci değersiz bir parçadır aslında ama yıllar geçtikçe daha özel ve güzel olur... Ya kelebek? İğrenerek bakılan bir tırtıl iken zaman geçtikçe mükemmel kanatlarıyla kelebeğe dönüşüverir... Ya insanoğlu? Buldu mu hemen sahiplenmek ister, zapt etmek ister. Ve bu da erken kaybetmesine vesile olur Tıpkı çocuğun ağlayarak oyuncağı elde etmesi gibi... Diğer tarafta da durumu olmadığı için her gün biraz daha çalışarak o oyuncağı alabilmek için çaba sarf eden çocuk; Hayali olup ulaşamadığı oyuncağın resmini çizer sonra ismini Ve zamanla daha çok ister o oyuncağı, sonra eline geçer bu sefer kıyamaz Çünkü bilir ki ne zorluklarla elde ettiğini, gözünden sakınır, bilir ki çok bekledi emek verdi onun için... Ya diğer ağlayıp hemen elde eden çocuk? İki günde sıkılıp atar, bilir ki her istediği oyuncak alınır, Kırılıp kaybolmasının üzüntüsünü bile yaşayamaz ya da şöyle diyelim; Yaşamazdan ziyade aile üzülmesine müsaade etmeden yeni bir oyuncakla unutturur üzüntüsünü… Demem o ki, güzel şeyler için zaman gerekli, sandığınızdan çok uzunda sürebilir kısa da Önemli olan İNANMAK. Varsın herkes tırtıla baktığı gibi baksın size önemli olan sonrası…