Valizimi hazırlıyorum Ne bir heyecan kırıntısı var içimde Ne de bir damla istek Neden gidiyorum ki ben? Kime gidiyorum? Hayallerimi kırdırmaya gidiyorum sadece Havadan yere çakılmaya gidiyorum Kalbimi paramparça etmeye gidiyorum Hazır mıyım peki bunlara? Böyle şeylere kimse hazır olmaz ya da olamaz Bazen beklemek bunları yaşamak kadar kötü gelmez insana Valizimin içine korkularım ile endişelerimden Bir demet koymayı da ihmal etmiyorum Beni daha da aşağı çekiyor, Enerjimi tükettikçe tüketiyor Heyecan diye bir şey kalmıyor Dayan az kaldı yakında bitecek bu işkence Vardığım yerde baştan yazılacak hikayemiz Muhtemelen de sonu mutlu bitmeyecek Ama en azından herkes yerini ve yönünü bilecek Ve hayat senle ya da sensiz devam edecek