Güzü sevdiren eylül ılıklığında bir sevda... Yankılanır kalbinde durmadan… Kalbin odacıkları boştu, Kalbin odacıkları soğuktu evvelden… Soğuklara nasıl dayanır tutuşmayan eller? Ya el ele tutuşmayan yürekler? Geldiğini belli etmeyen bir sinsi zamandı Sıcakları yitirmemişken henüz üşütmez sandığın İnce şalların örttüğü omuzlarının yorgunluğu Belki de yürek yorgunluğundu… Takvimlere yüklediğin can sıkıcı o ağrı Özenle biriktirilen yalnız günlerin sarı yapraklarının tozu Senden uzaklaşan bir aşk ve onun sızısı Bir an esince rüzgâr uçuşup gider Toz bulutu sancıların şafağındayken yürek Geçişinde mevsimlerin umarsızlığı…