Bazen hayat hiç ummadığınız anlarda kalbinize getirir mutluluğu ve o öyle güzel mutluluktur ki her gün şükredersiniz. Başlarsınız onu anlatmaya, o hiçbir kelimeye sığmaz ve kalbinizi artık kocaman sevgi kaplamaya başlar. Onu düşündükçe günler zamanlar geçmez, içinizde kelebekler uçmaya başlar, gözünüz ondan başka hiçbir şeyi görmez. Ah sevdiğim, canımın canı, hoş geldin iyi ki geldin kalbimin neşesi oldun. Aşk dedikleri bu olsa gerek nasıl anlatmalı nasıl, onunla her şey neşelenir, şenlenir. Bir gülümsemesiyle dünya aydınlanıyor sanki her şey rengarenk olmaya başlıyor. Yaşam daha anlamlı oluyor, yaşam adeta can buluyordu seninle sevdiğim. Şiir gibisin güzel yüreklim. Kendine has ve özgüsün bir de o güzel kalbinle adeta mest ediyorsun bütün güzellikler sanki senin için yaratılmıştı. Sen en güzel sonbahar, sen en güzel sevgisin bu sonbaharı unutmak ne mümkün seni bana getiren en güzel sonbaharım. Güzel sevmelerin insanısın sen ah ne de güzel yaşlanılır seninle, hoş sohbetin her şeye değer. Aşk dedikleri şey en muazzam şeymiş seni tanıdıktan sonra anladım ki aşk çok başkaymış. Seninle hep en güzel yarınlara hep yan yana güzel gülüşlüm hep daha da sıkı sıkıya bağlanarak daha çok severek hep var ol hiç eksilmeden kalbimdeki cennetim. Sen bana bu hayattaki en güzel armağansın hediye gibi geldin Hoş Geldin… Cahit Sıtkı Tarancı’nın dediği gibi. En güzel şiir sana gelsin sevdiğim… Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin. Desem ki… İnan bana sevgilim inan. Evimde şenliksin, bahçemde bahar; Ve soframda en eski şarap Ben sende yaşıyorum, Sen bende hüküm sürmektesin…